ماهان شبکه ایرانیان
خواندنی ها برچسب :

اخلاق-نیکو

 به رغم وجود عوامل محدودکننده انسان مانند وراثت، طبیعت و جامعه انسان می تواند به اراده خود مسیر خویش را برگزیند و از حصار عوامل محدودکننده در اطراف خود بیرون آید؛ حتی این توانایی را پیدا می کند که سرنوشت جدیدی را برای جامعه و تاریخ خود رقم زند.
تنها قاعده مورد اتفاق ادیان و مکاتب/ قاعده طلایی اخلاق مداریقاعده ی زرین، تنها اصل مورد وفاق تمام نظام های اخلاقی است و مفاد این قاعده آن است که با دیگران آن طور رفتار کن که خوش داری با تو این گونه رفتار کنند
اخلاق نیک کمندی است که دیگران را در دام محبت اسیر می کند و کیست که از برخورد شایسته، خوشش نیاید و جذب چنین انسانی نشود.از امام صادق ـ علیه السلام ـ پرسیدند: حد و مرز اخلاق نیک چیست؟ فرمود: آن است که اخلاقت را نرم کنی، کلامت را پاکیزه سازی و با چهره ای باز و گشاده با برادران دینی ات رو به رو شوی.(1)
امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمودند : هر یک از شما چون در دینش پارسا و در سخنش راستگو و امانتدار و خوش اخلاق با مردم باشد، گفته مى‌ شود: این یک شیعه است، و این کارهاست که مرا خوشحال می ‌سازد.
سعادت و نیک زیستی، از مهم ترین آرمانهای دیرینه بشر از آغاز تا کنون بوده است. آدمیان با تمام تنوع نژادها و گونه های متفاوت فرهنگی، برای تأمین سعادت و نیک زیستی با عوامل تهدید کننده آن در تمام قرون و اعصار دست و پنجه نرم کرده اند.
کسیکه خوش اخلاق باشد، با مردم خوشرفتارى کند، با لب خندان سخن بگوید، در مقابل حوادث و مشکلات بردبار باشد، محبوب همه است، دوستانش زیادند، همه دوست دارند با او معاشرت و رفت و آمد کنند، عزیزو محترم است، به ضعف اعصاب و بیماریهاى روانى مبتلا نمیشود، برمشکلات و دشواریهاى زندگى پیروز میگردد، از زندگى لذت میبرد، و برمعاشرانش خوش میگذرد.
عزیزترین فرد این عالم، پیامبر اکرم صلی الله و علیه وآله است و ایشان سحاب حریص بود. خود می فرمود: انا حریصُ علی رُشدکم: من به رشد شما حریصم
خوش اخلاق به کسی گفته می شود که با گشاده رویى، زبانی ملایم و برخوردی شاد و محبت آمیز با مردم روبرو می شود، و در هر شرایطی این توانایی را دارد که با خوش رویى برخورد کند
1. علم اخلاق در دنیای اسلامدر دنیای اسلام، علم اخلاق دانشی است که آثار و کتاب های بسیاری در مورد آن تدوین شده است
اسلامی بودن آداب و توحیدی بودن شیوه زندگی به این معناست که سبک زندگی بستر ساز «عبودیت الهی» در حیات انسانی باشد
پیشخوان