ادبیات-در-سالی-که-گذشت

فرشته نوبخت معتقد است ادبیات به آهستگی و لاک‌پشت‌وار پیشرفت می‌کند و نمی‌توان گفت درجا می‌زند یا نسبت به آثاری که در جهان منتشر می‌شود کمبود دارد.

حسین سناپور در ارزیابی وضعیت ادبیات در سال 95 می‌گوید، کتاب‌خوانی بیش‌تر از گذشته در معرض تهدید است.

محمدرضا سرشار در ارزیابی فعالیت‌های فرهنگی در سالی که گذشت خواهان تعطیلی جایزه‌های ادبی دولتی شد.

اصغر نوری معتقد است امسال اتفاق ویژه‌ای در ادبیات ایران رخ نداده است.

محمدرضا یوسفی در توصیف فضای فرهنگی جامعه به ویژه در حوزه ادبیات آن را ناچسب خواند و گفت «هر سال دریغ از پارسال».

مهشید میرمعزی می‌گوید: امسال ادبیات تغییرات مثبتی داشته و وضعیت انتشار کتاب نیز خوب بوده است.

محمود معتقدی می‌گوید: امسال وضعیت ادبیات تقریبا بد نبود اما وضع کتاب و کتاب‌خوانی دچار بحران است.

شیوا مقانلو با انتقاد از کم بودن اطلاع‌رسانی درباره کتاب‌های جدی می‌گوید: ادبیات ما به سمت ادبیاتی شهری، متوسط و احساسی رفته است.

راضیه تجار می‌گوید: شور و شوق نسبت به نویسندگی افزون‌تر شده و نویسندگان بهتر از قبل می‌نویسند؛ اما آن‌چه ضربه می‌زند بحث مالی است.

مصطفی محدثی خراسانی می‌گوید: سیستم فرهنگی‌ کشور به شدت نسبت به شعر بی‌مهر و کم‌لطف است.