ازارقه

« خـوارج به سبب جهل شان بر خود تنگ گرفتند. دین فراخ تر از آن است که آنان فـکر مـی کنند- امـام باقر(ع)».[2]

با فتح و غلبه اعراب مسلمان بر سرزمین های غرب ایران و استقرار قبایلی از اعراب در خوزستان، به تدریج ترکیب قومی منطقه تغییر یافت و دین اسلام در تمامی این قلمرو پذیرفته شد

فرقه ای از خوارج هستند که نام خود را از پیشوای خویش نافع بن ازرق که ابو راشد کنیه داشت گرفتند و گویند: مخالفان ایشان از اهل قبله مشرکند و هر که به مذهب ایشان در نیاید ریختن خون او و زن و فرزندش جایز است.