افلاطون

در میان نظامهای اخلاقی که از طریق حکمای یونان باستان، ویا فیلسوفان عصر رنسانس مطرح شده است، چهار نظام اخلاقی قابل بحث و بررسی است. و هر یک به گونه ای پرده از چهره واقع برداشته وبه نوعی ماهیت اخلاق و فعل اخلاقی را بیان کرده اند.

از کودکی و نوجوانی وی اطلاعی دردست نیست . نوشته اند که درسال 470 قبل از میلاد متولد شد و درسال 399 قبل از میلاد وفات کرد . وی پسر پدری حجار بود . وی را به جرم مخالفت با راه و رسم دولتی و نفی خدایان رایج و پرستش خدای جدید، محکوم به مرگ با سم شوکران کردند .

به طور کلی نویسنده در این مقاله ذیل نقد ادبی آرا و اندیشه های سقراط، افلاطون و ارسطو را از جمله درباره هنر، شعر، تقلید، ایده و زیبایی بررسی می کند.

آنچه سلطان ازل گفت بگو، آن کردم

شوکرانی که سقراط در زندان سرکشید و به استقبال «مرگ» رفت، تاوان بیدارگری خفتگان ترویج دانایی و معرفت، مبارزه با جهل و خرافات و تعلیمات ناصواب اخلاقی بود. او «مامایی» بود که کمک می کرد تا افراد به کسب معرفت نایل آیند و از دالان تاریک نادانی بگذرند و به جهان روشن دانایی قدم گذارند.

چکیده: در اندیشه سیاسی فارابی، عدالت از مفاهیم کلیدی است و حتی در محتوایی بسیار متنوعتر و گسترده تر از فلاسفه یونان طرح می شود. موضوع اصلی اندیشه وی برعکس افلاطون، عدالت نیست، بلکه سعادت است. بحث او با خداشناسی، نبوت و مسائل مربوط به آن دو آغاز می شود، و به عدالت می انجامد که فرعی از همین مباحث است و با آنها ارتباطی تنگاتنگ دارد.