امام-حسین-(-ع-)

مردم لبنان، در چنین روزی در سال 61 هجری یعنی 1317 سال پیش امام حسین (ع) فرزند علی و فاطمه و سبط پیامبر اعظم (ص)، با همۀ خویشان و یارانش کشته شده بود و بدن های پاره پارۀ آنان بر روی خاک کربلا در معرض بادهای داغ و تابش سوزان خورشید و ماسه های روان قرار داشت و خانوادۀ او و خانوادۀ همۀ کسانی که با او همراه بودند، برای رفتن به اسارت و سفر به شهرهای دور ...

علم در آموزه های قرآنی از جایگاه بس ارزشی برخوردار است

انسان های کامل دارای مراتب بسیاری هستند. خداوند بصراحت در آیاتی از جمله 253 سوره بقره از تفضیل برخی از پیامبران بر برخی سخن به میان آورده است

امام حسین(ع) فرمود: «ان اعفی الناس من عفی عن قدره» با گذشت ترین انسان کسی است که با داشتن قدرت عفو کند.[1]

از سنت های قطعی الهی است، که خداوند متعال از کسانی که مرتکب ظلم می شوند، انتقام می گیرد و ایشان را به هلاکت می رساند. در سال 61 ه. ق. حادثه ای بزرگ و خونین در تاریخ اسلام رخ داد. این حادثه دردناک، شهادت امام حسین(ع) در کربلا بود. در این حادثه، این افتخار نصیب مختار بن ابو عبید ثقفی شد، که خداوند به واسطه او از قاتلان شهدای کربلا انتقام گیرد.

در آموزه های دینی معروف است که پدر و مادر حق بسیار بزرگی بر گردن فرزند دارند. حال حق چهارده معصوم بسیار بیشتر از حق پدر و مادر است

هر چند کمک به فقرا و نیازمندان و اشتغال جوانان از ضرورت های اصلی در هر جامعه اسلامی به شمار می رود، اما در عین حال تجلیل نمادهای دینی هم یکی از مهم ترین ابزار ترویج و تبلیغ تفکرات ناب و عمیق دینی به حساب می آید.

«حرم سیدالشهدا(ع) مزار انبیا و ملائکه است ».