خواندنی ها برچسب :

امام-حسین-علیه‌السلام-و-کربلا

بی شک، هر کس قصه کربلا و ماجراهای آن را می خواند، عمیقاً اندوهگین و غصه دار می شود و از آن چه در آن سرزمین، بر حسین و اهل بیت و اصحابش علیهم السلام گذشته، متأثر می شود و ناخودآگاه به امام گرایش می یابد و برای او دل سوزی می کند و این، حالت روحی بسیاری از کسانی است که مصیبت عاشورا را شنیده یا خوانده اند؛ در حالی که بعضی از آنها نه تنها شیعه نبوده، ب ...
مجله: دیدار آشنا -  شماره 34حقیقت عرفان امام حسین (ع)عرفا در کتب مختلف عرفانی مراحلی را برای سیر و سلوک بیان نموده اند که شخص بعد از طی این مراحل به شناخت و معرفت خواهد رسید . اما امام حسین (ع) از راه دل، انسان ها را هدایت می کند . آن هم در کوتاهترین مدت که امثال حر ره صد ساله را یک شبه طی می کنند و به مقصد می رسند .
از جمله مواردى که گریة بر آن تأکید فراوانی شده است گریه بر مصائب اهل‌بیت: ، به ویژه سرور شهیدان، حضرت سیّدالشهدا (ع)  است که عبادتى بس بزرگ و داراى پاداشى عظیم و دواى دردهاى معنوى و آماده کنندة انسان براى توبه و آمرزش و نایل کننده آدمى به رحمت بیکران خداست و انسان را به آستان رحمت الهی نزدیک می‌کند.
شهداى کربلا بهترین شاهد براى شناخت مشتاقان واقعى هستند که نخوردند و نیاشامیدند و در دنیا ساکن نشدند و خدا را شب و روز عبادت کردند تا آنکه خود را به آنچه مشتاق بودند رسانیدند. حضرت سیّدالشهدا (ع)  در شأن آن شهداى والامقام مى‌فرماید:
دیدِ جریان شناسانه در حوادث ، ریشه حادثه عاشورا را در انحراف نخستین در رهبری حکومت می بیند که در « سقیقه بنی ساعده » اتفاق افتاد
امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا پیش از شروع جنگ، برای اصحاب خود سخنرانی کردند و در آن، فرمایش جدش رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را در مورد شهادت خود و یارانش متذکر شدند و به آیاتی در این باره استناد کردند
از جمله مواردى که گریة بر آن تأکید فراوانی شده است گریه بر مصائب اهل‌بیت: ، به ویژه سرور شهیدان، حضرت سیّدالشهدا (ع)  است که عبادتى بس بزرگ و داراى پاداشى عظیم و دواى دردهاى معنوى و آماده کنندة انسان براى توبه و آمرزش و نایل کننده آدمى به رحمت بیکران خداست و انسان را به آستان رحمت الهی نزدیک می‌کند.
از جمله مواردى که گریة بر آن تأکید فراوانی شده است گریه بر مصائب‌ اهل‌بیت:‌، به ویژه سرور شهیدان، حضرت سیّدالشهدا (ع)  است که عبادتى بس بزرگ و داراى پاداشى عظیم و دواى دردهاى معنوى و آماده کنندة انسان براى توبه و آمرزش و نایل کننده آدمى به ‌ رحمت بیکران خداست و انسان را به آستان رحمت الهی نزدیک می‌کند.
در بخش‌های گذشته روشن شد که تمام موجودات برای حضرت سیّدالشهدا (ع)  اشک ریختند و این دلیل آشکاری است که حقیقت نوریّة حضرت سیّدالشهدا (ع)  در تمام موجودات عالم سریان و جریان دارد
شهداى کربلا بهترین شاهد براى شناخت مشتاقان واقعى هستند که نخوردند و نیاشامیدند و در دنیا ساکن نشدند و خدا را شب و روز عبادت کردند تا آنکه خود را به آنچه مشتاق بودند رسانیدند. حضرت سیّدالشهدا (ع)  در شأن آن شهداى والامقام مى‌فرماید:
پیشخوان