امامت

در زمان حکومت عباسیان و عصر وزارت برامکه [1]، جمعیت ایرانیان در شهر بغداد زیاد شده بود. دولت در دست ایرانى ها بود و آن ها با این که در منطقه اى عربى زندگى مى کردند، عادات و رسومشان را تعطیل نکرده بودند. از جمله این که مراسم عید نوروز را برگزار مى کردند.

انسان برای وصول به «مقصداصلی » نیازمند به تربیت الهی است و بدیهی است که بدون آن هیچ وصولی نیست و تربیت الهی درمرتبه کامل آن در دست پیامبر و امامان معصوم علیهم السلام است و تا این تربیت نباشد،کمالی برای هیچ کس متصور نمی باشد و لذا در دعا می خوانیم:

آنچه از قرآن کریم و منابع روایی استفاده می‌شود، این است که اولیای الهی و در رأس آنان پیامبران و امامان معصوم(ع) تمام اعمال و بندگی‌شان تنها و تنها برای خدا بوده و هست، نه برای رسیدن به مقام و جایگاه دنیایی و حتی مقامات معنوی

دیدن امام زمان علیه السلام در عصر غیبت کبری امکان دارد و اگر کسی توفیق یابد، سعادت بزرگی نصیبش شده است، اما همه سعادت این نیست که انسان شبانه روز تلاش کند و خواهان دیدن امام باشد، زیرا برخی انسان های معاصر دیگر امامان علیهم السلام با وجود دیدن امام معصوم باز هم گناه می کردند و حتی گاهی با آنها مخالفت می کردند.

«هُنالِک دَعَا زَکرِیا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لی مِنْ لَّدُنْک ذُرِّیةً طَیبَةً إِنَّک سَمیعُ الدّعاءِ؛ زکریا، پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا! از جانب خود، فرزندی پاک و پسندیده به من عطا کن که تو شنونده دعایی!» آل عمران: 38)

اگر خاتمیت به معنای کمال یافتن و تمام گشتن است، و اگر دین با تثبیت مسألۀ امامت کامل و تمام گشته، و واقعۀ غدیر خم به عنوان وحی الهی دربارۀ امامت و معرفی امام معصوم(ع) و منصوب از طرف خدای سبحان است، پس غدیر خم، دلیل خاتمیت دین اسلام می باشد

دو نوع آفت و راه مقابله با آنها  

مامون از احضار امام رضا علیه السلام به مَرو، اهدافی را دنبال می کرد، اما امام رضا علیه السلام، با سیاست و کیاست، آن سفر را تبدیل به سفری پر از خیر و برکت برای شیعیان نمود

--------------------------------------------------------------

از امام زمان (علیه السلام) نقل شده که به خداوند متعال این چنین عرضه می‌دارد:«.