امیر-مؤمنان-علیه‌السلام

در شماره گذشته خواندیم که پس از برکناری «قیس بن سعد» از استانداری مصر، امیرمؤمنان علیه السلام «محمد بن ابی بکر» را که فردی شجاع، پارسا و وفادار به امام بود، به استانداری مصر منصوب کرد . اینک دنباله ماجرا:

گرچه عهدنامه ی مالک اشتر در ظاهر خطاب به مالک اشتر و برنامه ی کشورداری او در مصر است، اما این عهدنامه برنامه ی جامع و مترقی و جاویدی برای اداره ی کشور و ملت است و از جهات مختلفی نسبت به منشور حقوق بشر که پس از جنگ جهانی دوم، طی چهار سال، توسط صدها متفکر بزرگ جهان تدوین گردید، برتری دارد .

امام حسن علیه السلام، به شهادت تاریخ ، فردی بسیارشجاع و با شهامت بود و هرگز ترس و بیم در وجود اوراه نداشت. او در راه پیشرفت اسلام از هیچ گونه جانبازی دریغ نمی ورزید و همواره آماده مجاهدت درراه خدا بود.

مهمترین و حساسترین بخش زندگانی امام مجتبی علیه السلام، که مورد بحث و گفتگوی فراوان واقع شده و موجب خرده گیری دوستان کوته بین و دشمنان مغرض یا بی اطلاع گردیده است، ماجرای صلح آن حضرت با معاویه و کناره گیری اجباری ایشان از صحنه خلافت و حکومت اسلامی است.

یکی از کارامدترین و برترین زمینه های الگوپذیری از حیات جاویدان و زندگی سراسر عزت امام علی علیه السلام، شناخت سیره آن امام همام در برخورد با «غیرخودی ها» - اعم از معاند و غیر معاند - می باشد

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته علوم قرآنی از مؤسسه آموزشی پژوهشی امامخمینی رحمه الله

به لحاظ ویژگی های سیاسی، اقتصادی و نظامی و قابلیت های دیگر منطقه مصر، امیرمؤمنان علی علیه السلام شخصیتی با کیاست و فراست را که سابقه روشنی در اسلام داشت، به استانداری این منطقه، منصوب کرد .