رامین سیار دشتی معتقد است: اکنون این دغدغه که چه تولید کنیم تا شایسته مخاطب باشد و ذهن و روح را سیراب کند، جای خود را به این سوال داده که چه تولید کنیم که مخاطب برایش پول بیشتری بپردازد؟ و همین دغدغه هاست که موتور پویش و حرکت تئاتر ما را هرروز سردتر و حرکت آن را را کندتر می کند.
