باطن-قرآن

قرآن کریم کتابی عمیق و دارای باطن ها است و هر کس به حدّ ظرفیت وجودی خود می تواند از آن بهره مند شود و ائمه  علیهم السّلام  نیز آیات کریمۀ قرآن را برای همۀ افراد یکسان معنی نمی کردند. برای برخی به ظاهر قرآن معنی می فرمودند و برای برخی به باطن قرآن؛ و این بستگی به تحمّل آن افراد داشت.

در باره ى چیستى باطن قرآن، هم در روایات توضیحاتى داده شده و هم فرضیه ها و نظریه هایى از طرف دانشمندان اسلامى ارائه شده است

مقدّمه

«باطن » در لغت، به معنای پنهان در مقابل ظاهر و آشکار است. (1) در این نبشتار، منظور از «باطن قرآن کریم » دلالت های پنهان آن یا معانی و معارفی است که آیات کریمه بر آن دلالت دارد

امام خمینی عارفی کامل و واصل بود، از این روی در اندیشه های قرآنی او عرفان موج می زند. نگاه عرفانی به موضوعات قرآنی چشم انداز جدیدی از معارف قرآنی رامی نمایاند

ظاهر و باطن در اصل لغت، ماخوذ از ظهر و بطن و به ترتیب به معنای پشت و شکم است و به معنای آشکاری و پنهانی نیز به کار رفته است

امام خمینی عارفی کامل و واصل بود، از این روی در اندیشه های قرآنی او عرفان موج می زند. نگاه عرفانی به موضوعات قرآنی چشم انداز جدیدی از معارف قرآنی رامی نمایاند