اندیشه های قرآنی امام خمینی (ره)
سردبیر
امام خمینی عارفی کامل و واصل بود، از این روی در اندیشه های قرآنی او عرفان موج می زند. نگاه عرفانی به موضوعات قرآنی چشم انداز جدیدی از معارف قرآنی رامی نمایاند. اکنون به مناسبت نامگذاری سال جاری به نام آن عزیز و نظر به قلت تبیین های عرفانی از موضوعات قرآنی شایسته به نظر می رسد اشارات عرفانی حضرت امام (ره) به این موضوعات از رهگذر تدبر و تتبع قرآن پژوهان محترم بسط و شرح یابد.فصلنامه زمستان سال جاری صحیفه مبین به منظور عرضه گوهرهای ناب قرآنی -عرفانی اندیشه های آن اندیشور فقید اختصاص یافته است.
در این زمینه نکات ذیل در خور توجه به نظر می رسد:
1- حضرت امام (ره) در پاره ای از سخنان خود رابطه قرآن را با عناصر دیگر بیان کرده است: قرآن و خدا، قرآن و رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم، قرآن و ائمه علیهم السلام، قرآن و کلام نفسی، قرآن و اسم اعظم، قرآن و باطن آدمی، قرآن و سایر کتب آسمانی، قرآن وعرفان، و قرآن و عقل .
2- در بخشی از کلام امام (ره) از موضوعاتی در زمینه فهم و تفسیر قرآن سخن رفته است; نظیر: امکان فهم قرآن، شرایط فهم قرآن ، حجابهای فهم قرآن ، مراتب فهم قرآن ،رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم و فهم قرآن، ائمه علیهم السلام و فهم قرآن ، مردم و فهم قرآن ، محکم و متشابه،حروف مقطعه، تدبر در قرآن، نقش طهارت نفس در فهم قرآن ، تفسیر حقیقی قرآن ،تفسیر به رای، مشربهای تفسیری و یکسونگری در تفسیر.
3- پاره ای از مباحثی که امام (ره) در مطاوی آثارش مطرح کرده، در زمینه زبان قرآن است; مانند: عرفی یا رمزی بودن زبان قرآن، مجاز در قرآن، وحدت یا تعدد زبان قرآن ،طولی یا عرضی بودن زبانهای قرآن .
4- باطن قرآن محور شماری از موضوعاتی است که امام (ره) با نگاه عرفانی خود به آنها نظر افکنده است; مثل: امکان فهم باطن قرآن ، شرایط فهم باطن قرآن ، مراتب بطون قرآن ، مقایسه بطون قرآن با مراتب عوالم، ارتباط نزول قرآن به هفت حرف با مراتب بطون قرآن ، معصومین علیهم السلام عالمان به بطون قرآن ، رابطه تاویل و باطن قرآن ، ارتباطظاهر و باطن قرآن ، معصومین علیهم السلام عالمان به بطون قرآن ، رابطه تاویل و باطن قرآن ، وارتباط ظاهر و باطن قرآن .
امید است قرآن پژوهان ارجمند با نگارش مقالات ابتکاری و تحقیقی در زمینه موضوعاتی که مذکور افتاد، صحیفه مبین را در بسط اندیشه های ژرف قرآنی حضرت امام خمینی(ره) مدد رسانند.
