بتهای

به گمان بنده اگر حیات طیبه (زندگی پاک) مصداقی داشته باشد، مصداقش حیاتی است که در آن میان «عقلانیت» و «معنویت» جمع و تلفیق شده. بنابراین در هر اوضاع و احوال و زمان و مکانی که باشیم به زندگی ای نیاز داریم که در آن عقلانیت و معنویت، هر دو با هم، حضور داشته باشند نه ذره ای عقلانیت فدای معنویت شود و نه ذره ای معنویت فدای عقلانیت.

این مقاله، موضوع مورد بحث را از جهات بسیاری بررسی کرده است، که باید از نویسنده آن تشکر و قدردانی کرد. با این وجود، برخی جهات را نیز نادیده گرفته است که به اختصار و از باب «فذکر، فان الذکری تنفع المؤمنین » به برخی از آنها اشاره می شود.

وقتی ابراهیم خلیل،پرچم یکتا پرستی را در محیط حجاز برافراشت و با همیاری فرزند خود،اسماعیل «کعبه »را تعمیر نمود،گروهی به او پیوستند و از اشعه خورشید وجود او،دلهائی روشن گردید.اما درست معلوم نیست که تا چه اندازه آن رادمرد الهی، توانست آئین توحید را گسترش دهد،و صفوف فشرده ای را از خداپرستان تشکیل دهد.