هفته پیش چیزی که هیچوقت فکرش را نمی کردم اتفاق افتاد. یکی از همکلاسی های 17 ساله دخترم در یک تصادف کشته شد. نیازی به گفتن نیست که کل خانواده به خاطر این اتفاق ناراحت شده بودند. شام آن شب با درد و ناراحتی بود. فرزند نوجوانمان را می دیدیم که با ناراحتی و غصه زیاد سر میز شام نشسته است و غرق در افکار و احساسات خود شده است.
