جزئی

کلیات را می توان از دو منظر مطرح کرد:

یکی از مسائل مهم تاریخ بشری، مسئله عقل گرایی و دین گرایی است. عده ای به بهانه عقل گرایی به دین روی خوش نشان نداده و آن را در حاشیه زندگی قرار داده اند عده ای نیز به بهانه دین داری و مصون ماندن از خطرات عقل گرایی به دستاوردهای عقل بی مهری نشان داده اند.

در این فصل، مؤلف به بیان یکی از مصادیق عینی علم حضوری می پردازد و با استفاده از برهان سهروردی در این خصوص، در صدد اثبات آن بر می آید

منطق دانان از زمان ارسطو تقسیم مفهوم به کلی و جزئی را پذیرفته اند. معیار این تقسیم بر قابلیت صدق مفهوم بر کثیر و عدم آن استوار است