حریم

انسان ها بنا بر فطرت خود, قلمروهایی را محدوده خصوصیِ خویش می دانند و در آن پناه می گیرند. در این پناه گاه امنِ خصوصی است که زندگی و حیات برای آنان میسور می شود و (انسانیت) معنا و مفهوم می یابد: شخصیت و آبرو, ناموس, خانه و محل کار و اموال از آن جمله اند

بالکن، پاسیو و حیاط خلوت: زندگی آپارتمانی امروزی ارتباط ما را با فضای باز شخصی، تنها به تراس‌های کوچک خانه محدود کرده است

«حریم» با چنین مختصاتی اتفاقی تازه در ادبیات کرمیار و نیز داستان نویسی اجتماعی معاصر ایران می‌تواند باشد که کلیشه‌های رایج در این نوع از نوشتن را حذف و به ساختاری قوام یافته و قابل قبول در این زمینه دست پیدا کرده است.

رییس کمیته محیط زیست شورای اسلامی شهر تهران با استناد به مصوبه اخیر شورای عالی شهرسازی و معماری کشور در خصوص تعیین 6 نوع کاربری مجاز برای حریم شهرها گفت: شهر تهران با سایر شهرها و کلان شهرهای کشور تفاوت های اساسی دارد، چرا که شرایط پایتخت و حریم آن کاملاً متفاوت با هر نقطه دیگری در کشور است و نباید به نوعی عمل کنیم که حریم شهر، بیش از این به «حیاط ...