حسینیه

شب آخر شب اربعین بود و اتفاقا شبی بود که طارق عزیز وزیرخارجه عراق در ایران بود و تبادل اسرا هم شروع شده بود. ما هم چون شب آخر و هم شب اربعین بود در سوله به عزاداری پرداختیم.

علاقه‌مندان به عکس وتصویر نیز می‌توانند با تورق این سفرنامه‌ تصویری که به همت نشر سوره مهر، در سال 1393 به چاپ رسیده است، با پای دل در میان خیل زائران اباعبدالله علیه‌السلام، راهی این پیاده‌روی شوند.

در این گزارش به سراغ صفحه شبکه اجتماعی افرادی رفتیم که مطالب‌شان در دنیای مجازی بیشتر دیده شده است. در بین اینها آدم‌های مشهوری هم هستند که امسال در سفر زیارتی اربعین حضور دارند.

در اهمیت موضوع نمایش باید بگویم ما تلاش کردیم نمایش برای انسان امروزی باشد. به همین دلیل شرایط آن روز را با وقایع امروز سوریه مقایسه کردیم و در برخی از فضاها در خلال نمایش، بخشی را اضافه کردیم.

هر زائری که در این مسیر پا می‌گذارد «فردیتی» دارد که از خلال گفت‌وگوهای پرتره این کتاب نمایان می‌شود. در عین حال حاصل جمع این فردیت‌ها در هیأتی بزرگ‌تر در اربعین به نمایش گذاشته می‌شود.

کارشناسان حاضر در میزگرد نقد و بررسی کتاب «احضاریه»، استفاده از تکنیک‌های استعاره سفر و داستان در داستان، پرداختن به موضوع زن از منظر خواهر، توجه به دغدغه شیعی را از نقاط قوت کتاب دانستند.

احسان به‌اندازه دهانش حرف می‌زند و به‌اندازه قلمش می‌نویسد؛ نه بیشتر و نه کمتر و همین تعادل که گم‌شده امروز است، نوشته‌هایش را دلنشین کرده است.

رمان «ستون 1453» علاوه بر کشش پر تخیل داستانی، نمونه‌ی موفقی از مسئله‌شناسی در رویکرد به تاریخ است. برای خواننده‌ای که به دنبال درک معنا و حس پیاده‌روی اربعین است.

حاجی با همان لبخند شیرین و معروف اش در پاسخ سوال من گفت: «اطلاعات خوبی داری! شما اون زمان چکاره بودی؟» به ایشان عرض کردم در گردان کمیل لشکر 27 خدمت می‌کردم.

یک آقای کنیایی در داستان من است که هیچ‌چیز عجیبی نداشت و پیاده آمده بود ولی نکته اینجا بود که خیلی خوب فارسی صحبت می‌کرد و در قم درس خوانده بود و روحانی بود.