حضرت-فاطمه-(-س-)

یکی از ابعاد حوزه مطالعاتی و پژوهشی سبک زندگی، معطوف به بررسی الگوها، مراجع یا انواع سبک های زندگی رایج است که معمولا منجر به معرفی تیپ های مختلف سبک زندگی یا سنخ شناسی الگوهای سبک زندگی در گروه ها و جوامع می شود (برای مثال رجوع شود به: شهابی، ١٣٨٦ و شکوری، ١٣٨٠)

حضرت فاطمه (س) فضائل «حسبی» فراوانی دارد که هیچ یکی از صحابه بدان نمی رسند؛ زیرا موقعیت تربیتی دخت رسول الله (ص) در بیت نبوت اقتضا دارد علومی را که پیامبر (ص) به امت تعلیم فرمود، حضرت (س) آنها را با درجات بالاتری بیاموزد

در تاریخ بشریت افراد زیادی بوده اند که در غم از دست دادن عزیزی، فراق محبوبی، نرسیدن به مقصودی، انجام گناهی و

حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها دارای فضایل و ویژگی های بسیاری هستند که ایشان را متمایز و برجسته کرده است

سالار زنان، اسوهٔ نیکان، صدیقهٔ طاهره، حضرت فاطمه زهرا(س) شخصیت وارسته و ممتازی است که همهٔ انسان های خردمند مسلمان و حتی همهٔ دانایان همهٔ ادیان، به عظمت و مقام والای او اذعان کرده اند.

اگرچه بنا بر نص قرآن کریم، حضرت مریم(ع) برگزیدۀ زنان جهانیان معرفی شده[1]؛ و نزد مسلمانان دارای مقامی بلند و مثال زدنی است؛ اما طبق روایات معصومین(ع)، ایشان برگزیدۀ زنان عصر خویش بوده است، در حالی که علوّ مقام حضرت فاطمه(ع)ع) تنها محدود به عصر حیات آن بزرگوار نیست و در تمامی اعصار جریان دارد

از جمله مسائلی که در اسلام به آن سفارش و تأکید شده، وصیّت کردن و وصیّتنامه داشتن است. اصل وصیّت کردن مستحب است؛ ولی در مواردی واجب می شود. به طور مثال شخصی که حق الله یا حق الناس بر ذمه اش است و فرصت نکرده آن را ادا کند یا عبادات واجبی همچون حج، روزه و نماز از او فوت شده، لازم است بعد از وفاتش وصیّت کند آن دِین و حقوق را ادا کنند.

از جمله مسائلی که در اسلام به آن سفارش و تأکید شده، وصیّت کردن و وصیّتنامه داشتن است. اصل وصیّت کردن مستحب است؛ ولی در مواردی واجب می شود. به طور مثال شخصی که حق الله یا حق الناس بر ذمه اش است و فرصت نکرده آن را ادا کند یا عبادات واجبی همچون حج، روزه و نماز از او فوت شده، لازم است بعد از وفاتش وصیّت کند آن دِین و حقوق را ادا کنند.