خاطرات-قاسم-سلیمانی

کتاب ابوباران خاطرات یک مدافع حرم افغانستانی است. خودش در تعریف فاطمیون می‌گوید: «به ما مدافعان افغانستانی می‌گویند فاطمیون. چون مانند حضرت‌فاطمه(س) غریب هستیم.»

وارد خانه شدیم و دختر دوم شهید ابومهدی، یُسرا خانم به استقبال ما آمدند. من کتاب را تقدیم کردم. متوجه شدم از دیدن کتاب جا خوردند. نگاهشان روی کتاب سنگین شد و چند لحظه‌ای مکث کردند...

همسر جانباز شهید «محبعلی فارسی» گفت: بیمارستان‌های دولتی می‌گفتند که دیگر «حاج محب» را این‌جا نیاورید و او به شوخی و کنایه می‌گفت: «چه‌کار کنم؟ سرم را بگذارم زمین و بمیرم؟!»

بعد از نماز صبح دیدم گوشی پسرم زنگ خورد و برای صحبت رفت به سمت تراس. بعد که برگشت، هراسان گفت: تلویزیون را روشن کنید. وقتی تلویزیون را روشن کردم دیدم عکس حاج قاسم روی صفحه تلویزیون است...

حاج قاسم عزیز! ما بر عهد و پیمان می مانیم و با شما در مسیرتان و مسیر شهدا گام بر می داریم، همیشه و همواره عکسهایتان را بالا برده و در موردتان به نسلهای متمادی سخن می‌گوئیم.

کتاب «شاخص‌های مکتب شهید سلیمانی» در کشورهای آذربایجان، روسیه، ترکیه، گرجستان، پاکستان، عراق و سوریه ترجمه و چاپ شده و در فرانسه و افغانستان، به زودی منتشر خواهد شد.

استاد دانشگاه لبنان گفت: ملت لبنان بعد از شهادت حاج قاسم سلیمانی به شدت ناراحت شدند و همانند شنیدن خبر رحلت امام خمینی در غم و اندوه بودند و احساس فقدان برادر بزرگی را داشتند.

هیچ زمانی نبود که خانواده با حاج ابومهدی تماس بگیرد و ایشان پاسخ آنها را ندهد، حتی اگر در جلسه هم بودند، سعی می‌کرد کوتاه پاسخ آنها را بدهد. خیلی‌ها از نوع صحبت کردن حاج ابومهدی تعجب می‌کردند.

آقاشهروز فرصتشان برای بودن کنار بچه‌ها کوتاه بود اما زمان‌هایی که بودند سعی می‌کردند به بهترین نحو حضور داشته باشند. با بچه‌ها بازی می‌کردند، آنها را به تفریح و گردش می‌بردند و...

مراسم نقد و بررسی مستند هجده هزار پا و بررسی ابعاد رسانه‌ای شهید سپهبد سلیمانی در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.