خداشناسی

در ارتباط با راههای خداشناسی با راه عقل، حس و وحی آشنا شدیم و رسیدیم به راه دل یا همان راه فطرت که عشق آفرین ، پیوندساز و معرفت ساز است

کسى که در جهت اعتقاد و عمل معبودهاى باطل را نفى کند، و در باطن قلب جز به حضرت حق به عنوان خالق یکتا، و تنها کارگردان هستى ایمان نداشته باشد و در عمل جز به فرمان‌هاى حق و دستورات پروردگار گردن نهد، و زیر بار

طاووسی در یک تخم کوچکاولین راه شناخت خدا راه حس است که مستقیماً نمی توان از این راه خداوند را شناخت اما می توان به واسطه آن مقدماتی را برای راه عقلی به دست آورد

دانه ها هر چه دارند از خاک است و باید بر همان خاک تکیه زده تا سبز شده و به ثمر بنشینند وگرنه هر چیز را جز خاک تکیه گاه خود قرار دهند ممکن است سبز شوند اما بی ثمر و بی حاصل می مانند

خداوند متعال برای تبیین حقایق غیبی و آشنایی و تعریف اذهان بشر با این امور، بر وی منت نهاده و این حقایق را در لباس تمثیلات و تشبیهات و در لباس محسوسات و ملموساتی که دسترسی به آن ها و فهم و درک شان برای عقول بشری امکان پذیر است، ارائه می دهد

یکی از براهین رایج برای اثبات وجود خدا، برهانی است که نزد اندیشمندان مسلمان به « برهان نظم » شهرت یافته، و گاه - با اقتباس از برخی روایات (1)- « برهان اتقان صنع » خوانده می‌شود

هر کس در هر زمان و هر مکان می تواند با یگانه معبود خود ارتباط برقرار نماید. ارتباط قلبی، صمیمی و عاشقانه

واژه ای عربی، از ریشه (و . ح . د) مصدر باب تفعیل است . و در لغت به معنای یکی کردن و هم یکی دانستن (1) آمده است . ولی هر گاه برای خداوند متعال استعمال شود، به معنای یکی دانستن است . (2)

انسان باید مراقب باشد که ارزش خویش را حراج نکند و به کمتر از بهشت راضی نشود. ولی از آنجا که انسان غفلت می‌کند و هدف شیطان نیز جهنمی کردن اوست؛ به جز معصومان کسی نیست که دچار گناه نشود

کتاب : تفسیر حکیم    ج‌3