خلافت-عباسی

مقاله حاضر عهده دار ترسیم دورنمایی از مهم ترین اندیشه های سیاسی جهان اسلام در دوره نخستین خلافت عباسی است

سیر تطور فرقه اسماعیلیه و انشعابات درونی آن، راهگشای مطالعه مناسبات اسماعیلیان با مخالفان است. اوج این مناسبات در قرن پنجم و ششم هجری که مصادف با جنگ های صلیبی است تعریف می شود.

شیعه امامیه که بالاخص به دوازده امامی و یا اثنی عشری اطلاق می شد، چنان که لفظ «رافضی » هم از سردشمنی به آن ها بسته شده بود، بسیاری از مایه های فکری - مذهبی خود را از سده های قبل به ارث برد

پس از اعلام استقلال از جانب طاهر ذوالیمینین در زمان مأمون عبّاسی، به تدریج حکومت های نیمه مستقل و مستقل در ایران شکل گرفتند و یکی از آن ها علویان طبرستان بود

نظر اجمالی دولت عباسیان 524 سال پا برجا بود. (1) در این دوره طولانی، جهان اسلام با تغییرات و تحولات بسیاری روبرو شد که از جمله آنها تجزیه قدرت و قلمرو خلافت بود.این امر دارای دلایلی بود که اساسا باید آنها را در دوره بنی عباس جستجو کرد.