خلفای-اموی

چکیده نویسنده در این نوشتار ابتدا به نمونه های متمایزی از تقیه ی امامان شیعه (علیه السلام) اشاره می کند تا شناختی کامل از عینیت آن به دست آید، آن گاه دو پاره ی زمانی را به عنوان دو دوره از تقیه امامان شیعه (علیهم السلام) در چشم انداز خود قرار داده است: عصر اموی - مروانی و عصر عباسی

بازبینی ضرورت تقیه در دو فصل روبرو با مروری در تاریخ اسلام و مطالعه روی جریان های موجود در می یابیم که به کارگیری روش تقیه به منظور حفظ تشیع پس از شهادت امام علی (علیه السلام) به دلیل حاکمیت جور و فشارهای سیاسی شدت گرفته و دوره ی نخست آن تا اواسط عمر امام باقر (علیه السلام) ادامه یافته است

  دوره ی دوم: از امام صادق (علیه السلام) تا امام عسکری (علیه السلام) نخست، نگاهی به وخامت اوضاع شیعیان در دوره ی عباسی دو سند زیر نشان می دهد که شیعه در دوره ی عباسی در چه وضعیتی از وحشت بر جان خود به سر می برده اند

امام رضا (علیه السلام) در تنگنای قافیه ی حکومت عباسی امام رضا (علیه السلام) در عهد حکومت هارون، پس از شهادت پدر بزرگوارش (علیه السلام)، عهد امامت را پذیرا باشد

امام صادق (علیه السلام) نظام سازی و تشکیلات امام صادق (علیه السلام) با عنایت به تجربه و کار سخت نیروسازی دو امام قبل از خود، زمینه را مساعد نتیجه گیری از تلاش های انجام شده یافت و تصمیم به تحقیق بخشیدن اهداف آنان گرفت، زیرا آن بزرگواران در طول این مدت توانسته بودند شیعه را به سازماندهی نسبتاً مطلوبی برسانند، به خصوص امام باقر (علیه السلام) که ن ...

واهمه ی قدرت حاکم از ظهور مهدی در دوره ی عسکریین (علیه السلام) وقتی با دیده ی تأمل به تاریخ اسلام پس از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می نگریم به مسأله ای می رسیم که آموزه ی معروف تکرار تاریخ را تداعی می کند و آن واهمه ای است که در قدرت حاکم از ظهور منجی رخ می دهد و تلاش های مذبوحانه ای که برای جلوگیری از وقوع حادثه توسط آن انجام می گ ...