درمان-ناباروری

شرط لازم برای باروری طبیعی، رابطه جنسی منظم است.

بطور کلی در مورد رژیم غذایی می‌‌توان اینگونه بیان کرد که نیاز بدن به کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و ویتامین‌ها در دوران پیش از بارداری به حداکثر میزان خود می‌‌رسد.

آزواسپرمی پایان راه برای زوج‌ها نیست و بسیاری از این زوج‌ها می‌توانند فرزند خودشان را داشته باشند.

اگر بنا به هر دلیلی غده هیپوفیز هورمون FSH ترشح نکند، مرد مبتلا به کاهش تعداد اسپرم و در مواردی مبتلا به آزواسپرمی می‌شود. در این مردان ما اگر بیائیم این هورمون را برای بیمار تجویز کنیم بیضه‌ها شروع به تولید اسپرم خواهند کرد.

علل قبل و بعد از بیضه معمولا قابل درمان هستند ولی علل بیضوی، دائمی بوده و معمولا غیر قابل درمان هستند. برای درمان آزواسپرمی روش‌های متعدد وجود دارد، ولی بطور کلی از دو روش دارو درمانی و جراحی استفاده می‌شود.

ناباروری سبب استرس فراوان به خانواده‌ها شده و علاوه بر آن خانواده‌ها متحمل هزینه سنگین می‌شوند. بنابراین باید یک مرد نابارور طوری تحت بررسی قرار گیرد که هم به تشخیص دقیق برسیم و هم اینکه بیمار متحمل هزینه سنگین نشود.

ناباروری در مردان ممکن است ناشی از اختلالات ژنتیکی باشد. شش درصد مردان نابارور دارای اختلالات کروموزومی هستند و شیوع آن با تعداد اسپرم‌ها رابطه معکوس دارد، یعنی هر قدر تعداد اسپرم‌ها کمتر باشد، احتمال وجود اختلال کروموزومی بیشتر است.

امروزه بر اساس یافته‌های علمی می‌دانیم که نقش پدر و مادر در بچه‌دار شدن به یک اندازه است بنابراین در این خصوص لازم است تا در صورت بروز مشکل نازائی در زندگی مشترک، زن و مرد مورد بررسی قرار گیرند تا علت اصلی نازائی مشخص شود.

علل ناباروری مردان طیف وسیعی از عوامل وراثتی، هورمونی، محیطی، فیزیولوژیک، مواد سمی و دارویی را شامل می‌‌شود.