لوازمالتحریر، جزو آن دسته چیزهایی است که هر دههی شصتی با دیدن آنها آهی از تهدل میکشد و دلش برای آن روزها پرمیزند؛ نیمکتهای چوبی که چهار نفر روی آن مینشستند، خودکارهایی که سرریز میشدند، مدادهای بیکیفیتی که نمیشد تراششان کرد، دفترهای کاهی، بخاریهای نفتی، کلاسها و