اولین بار که «رُما» Roma را دیدم، تلخ‌کام شدم: بله، غالب منتقدان در تحسین آن به‌منزله‌ی یک کلاسیک موقت حق دارند، اما من نمی‌توانستم از این ایده خلاص شوم که این درکِ غالب توسط یک اشتباه وحشتناک، بد تعبیر و نادرست تقویت می‌گردد. به‌واقع فیلم کوآرون برای یک سری استدلال‌های سهوی و اشتباه است که گرامی داشته می‌شود [تحسین می‌شود].