روزی

مهم ترین و نخستین دغدغه آدمی، خوراک است. انسان پیش از آنکه به فکر هر چیز دیگری بیفتد در اندیشه سیر کردن شکم خویش است

نگرانی از روزی روزی، یکی از نیازهای اساسی انسان است و لذا ترس از آینده و چگونگی تأمین«روزی»، یک نگرانی عمومی است

1. لذت کار یکی از جنبه های زندگی، « کار کردن» است

حکمت الهی چنین تعلق گرفته که انسان با کوشش کسب روزی کند و توکل به خدا در این قسم روزی نقش دارد، چرا که افراد زیادی تلاش فراوانی می کنند، ولی نتیجة عکس داده و کمتر از انتظار سود کسب می کنند. این نشان دهنده آن است که آن سود سرشار، به مصلحت او نبوده و خدا نخواست که به دست آورد.

از دیدگاه وحی، بین اعمال انسان و حوادث زندگانی او، ارتباطی تکوینی برقرار است. دستگاه آفرینش بنابر اراده الهی، به تناسبِ هر یک از اعمال انسان، عکس العملی در خور نشان می دهد و به فراخور آن عمل، آثار و نتایجی را در همین دنیا به صاحب عمل می رساند

گروه اندیشه: آیه 6 سوره هود را باید یکی از آیاتی دانست که خداوند را روزی‌رسان خوانده است. «روزی‌رسان» بودن خداوند جایگاه مهمی در فرهنگ و زندگی ایمانی دینی دارد.

مؤمنی که با توکل به خدا و برای رضای او فرزند می‌آورد و معتقد به رزاقیت خداوند است، چطور به یاری او در راه تربیت فرزندانش اعتماد ندارد؟ آیا امکان دارد خداوند رحمان صرفا روزی مادی انسان را ضمانت کرده باشد و مؤمنان را در مسیر تربیت صحیح فرزندان‌‌شان یاری نکند؟