شهید-محمد-بروجردی

این‌جریان، شروع به تبلیغات منفی و شایعه‌پراکنی علیه همت کرده و به او برچسب چریک فدایی زدند. همچنین با همین‌مضمون، به‌طور مخفیانه نامه‌هایی را به سپاه مرکز استان اصفهان ارسال کردند.

شهاب حسینی با همه فراز و فرودهایش و شماری از مهمترین جوایز بین‌المللی با انتشار سریال پوست شیر به بالاترین سطح از محبوبیت دست یافت اما با سریال گناه فرشته محبوبیتش دچار نوسان خواهد شد.

اکبر براتی گفت: تاریخ شفاهی خصوصیات منحصر به فردی دارد، کسی می‌خواهد پایان نامه بنویسد، یا کسی می‌خواهد فیلم بسازد از این آثار استفاده می‌کند. ویژگی دیگر هم این است که ابزاری برای مبارزه با کذابان در آینده است تا نتوانند روایت‌های جعلی را به تاریخ ایران تبدیل کنند.

شیعیان ناصریه هیچ وقت با رژیم بعث کنار نیامدند و ساکت ننشستند و همه هم مرید امام یا شهید صدر بودند. در آنجا با برادری به نام ابوزینب (خالصی) آشنا شده بودیم که مسن‌تر از من بود، ولی...

ایرج نصرت‌زاد، سرهنگی که در فیلم «غریب» شناخته‌تر شد، ایام انقلاب منتظر حکم اعدامش بود، اما آزاد شد و به کردستان رفت تا غائله را بخواباند. هرچند در پایان، فقط یک صدا از او به یاد ماند.

محمد بروجردی در سال 1333 در روستای کوچک «دره گرگ» از توابع شهرستان بروجرد در استان لرستان به دنیا آمد پدرش کشاورز بود و وضعیت اقتصادی خانواده او چندان مناسب نبود شش سال بیشتر نداشت که پدرش را هم از دست داد و با مرگ پدر مادر محمد و پنج فرزند دیگرش را به تهران آورد و در محله مولوی ساکن شدند به دلیل مشکلات مالی بسیار خانواده، محمد بروجردی ...

کاراکتر بابک حمیدیان در فیلم غریب می‌گوید: دوسال پیش یک شب زمستان با سعید رفتیم روی تپه‌های اوین از بالا زندان را نگاه کردم، بهش گفتم ما انقلاب کردیم این زندان خالی شود اما هنوز هم جا نداریم.

محمد بروجردی در سال 1333 در روستای کوچک «دره گرگ» از توابع شهرستان بروجرد در استان لرستان به دنیا آمد پدرش کشاورز بود و وضعیت اقتصادی خانواده او چندان مناسب نبود شش سال بیشتر نداشت که پدرش را هم از دست داد و با مرگ پدر مادر محمد و پنج فرزند دیگرش را به تهران آورد و در محله مولوی ساکن شدند به دلیل مشکلات مالی بسیار خانواده، محمد بروجردی ...

همزمان با تحقیق و پژوهش درباره شهید بروجردی، نگارش فیلمنامه سریال توسط حسین تراب‌نژاد همزمان با سالگرد آزادسازی خرمشهر آغاز و تهیه‌کنندگی مجموعه نیز به علی آشتیانی‌پور سپرده شد.

همیشه لباس پاسداری‌اش را نشان می‌داد و می‌گفت مردم باید بفهمند که این لباس خدمته! دمش گرم...