عصر-صفویه

بررسی تاریخ اجتماعی مردمان یک سرزمین، از آن‌رو اهمیت دارد و نسبت به دیگر گونه‌های تاریخ‌پژوهی برتری می‌یابد که لایه‌های نادیده تاریخ زندگی مردم را می‌نمایاند.

گفته شد که اندیشمندان شیعه در عصر صفویه با بهره گیری از تجربیات علمای شیعه و عصر کتب اربعه، در دوره حکومت آل بویه شیعه امامی در پنج قرن پیش از خود، توانستند تشیع امامی را به عنوان مذهب رسمی ایران در قانون اساسی ایران بگنجانند