این رساله از آنِ پدر شیخ بهایی، حسین بن عبدالصمد حارثی هَمْدانی (918 984ه) است. عنوان رساله در کتب فهارس، مختلف بوده و ظاهراً موءلف به نام خاصی تصریح نکرده است. نسخه نویسان با توجه به مسئله فقهی مطرح در کتاب، بر آن نام نهاده اند. عنوانی که ذکر کرده ایم، بیشتر از همه در کتب فهارس آمده است.