در شماره های قبلی، درباره غفلت به عنوان منشأ سقوط انسان بحث شد و گفته شد که به حسب آنچه از آیات شریفه قرآن استفاده می شود و اعتبارات عقلی هم آن را تأیید می کند، منشأ سقوط انسان و مانع ترقّی او «غفلت» است. محور غفلت هم خود انسان است. درباره چیزهایی که مقوّم وجود انسان و سیر تکامل او هستند نیز توضیحاتی ذکر گردید. اکنون دنباله مباحث:
