مرتد

«ارتداد» در لغت به معنی بازگشت و رجوع چیزی به غیر خود است و گاهی به معنی صیرورت یعنی شدن است. در اصطلاح ارتداد یعنی حالت جدید اعتقادی که در مسلمانی با انکار یکی از اصول سه گانه دین یا نفی اصلی از اصول ضروری دین رخ دهد به طوری که موجب انکار اصول سه گانه دین شود

چکیده : در شماره پیش در تبیین قاعده لا یبطل و مسأله حمایت از حق حیات فرد بر ضرورت تأملات مبتنی بر فقه حکومتی در منابع فقهی تأکید شد

گفتار و رفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله ، که از اوّلی سنّت گفتاری و از دوّمی سنّت کرداری تعبیر می شود، برای همه پیروان آن حضرت حجّت است و بر اساس آموزه قرآنی، آن حضرت اسوه و الگوی مؤمنان معرّفی شده اند

مشکل اصلی مسلمانان، حرکتی بود که به عنوان جریان «ارتداد» شناخته شده است.مورخان نوشته اند که پس از رحلت رسول خدا (ص) گروهی ادعای نبوت کرده، جماعتی مرتد شده تاج شاهی بر سر گذاشتند و کسانی هم از پرداخت زکات خودداری کردند.