معاشرت

شناخت وظیفه، پایه انجام وظیفه است.انسانها در جامعه نسبت به یکدیگر «وظایف متقابل» دارند و به تعبیری دیگر، بر عهده خویش نسبت به افراد دیگر «حقوق متقابل» دارند. شناخت این حقوق و انجام آنها و مراعات دو جانبه، ضامن تصحیح روابط و سالم سازی معاشرتها و زدودن کدورتها و

گر بنده کنی به لطف، آزادی ربهتر که هزار بنده آزاد کنی

در مشکلات و سختی ها باید به لطف و قدرت بی منتهای الهی توجه کرد و از آنها نهراسید. در این صورت، آدمی با توکل و روح امیدوار، بر همه مشکلات غلبه می کند. اما اگر تکیه گاه انسان غیرخدا باشد، به یقین سودی نمی برد. در این باره، آیت الله العظمی اراکی رحمه الله فرمود:

در نخستین بخش این مقاله چهار ویژگی کارگزاران نظام اسلامی شامل خودسازی، ساده زیستی، رابطه با مردم و سعه صدر از دیدگاه مولا مورد بررسی قرار گرفت اینک به بخشی دیگر اشاره می شود.

بهترین و کامل ترین نمونه حکومت اسلامی، بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله حکومت مولای متقیان علی علیه السلام است. سیاست وی، سیاست راستین اسلام است و از تعالیم عالیه اسلام سرچشمه می گیرد.

از سیره و گفتار امیرمؤمنان علی علیه السلام به خوبی استنباط می گردد که حضرت به معاشرت با جمع و جماعت معتقد بوده و گوشه گیری و عُزلت کلّی از مردم را روانمی دانستند؛ ولی برای معاشرت و برخورد با مردم، توصیه ها و اصولی را گوشزد می نمودند

اسلام برای سالم سازی جامعه و تعالی و رشد انسان­ها ، توجه و اهتمام ویژه­ای به موضوع محرم و نامحرم نشان داده است

در احوالات پیامبر صل الله علیه و آله و سلم است که مردی وارد مسجد شد، در حالی که رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم تنها در مسجد نشسته بودند

یونس شیبانی گوید: امام صادق(ع) به من فرمود: شما با یکدیگر چگونه شوخی می کنید؟ گفتم: خیلی کم! فرمود: چرا شوخی نمی کنید؟! شوخی از خوشخویی است. و با شوخی می توانی برادر دینی خود را شاد سازی. همانا رسول خدا(ص) نیز با مردم شوخی می کرد و می خواست بدین وسیله آنان را شاد سازد.

در زمان قدیم اقوام و فامیل در مواقع نیاز برای رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی به یکدیگر کمک‌های زیادی انجام می‌دادند اما امروزه روابط فامیلی و معاشرت‌ها به یک بار در سال ختم شده است.