معتزله

(136-215).الأمیر العلاّمه ابو سعید بن نشوان الحمیری.متوفّای 573.تحقیق کامل مصطفی.

بررسی تاریخ جریان های فکری نقش مهمی در شناختِ تحولاتِ سیاسی و اجتماعی تاریخ اسلام ایفاء می کند. معتزله یکی از مهمترین گرایش هایِ فکری قرون اولیه اسلامی هستند که ویژگی برجسته ایشان عقل گرایی آنها بود

مقاله حاضر عهده دار ترسیم دورنمایی از مهم ترین اندیشه های سیاسی جهان اسلام در دوره نخستین خلافت عباسی است

متون کهن، آکنده از تفکرات عمیق دقیقی است، که در گوشه ای مانده و خاک می خورند و کسی سراغ از آنها نمی گیرد. نویسند مقاله حاضر «کشف المحجوب» هجویری راکاویده و از درون آن، یک قاعد نو فلسفی بیرون کشیده است و این کار در حکم کشف گنجی پنهان از زمینی مغفول است و لذا به خواندنش می ارزد.

بنیاد پژوهشهای اسلامی، گروه تراجم و انساب

نظر به اهمیت نقش تشیع در تاریخ، بخصوص نقشی که شیعه در تمدن عظیم اسلامی داشته است، لازم دیده شد که طی نشستی با حضور حجج اسلام آقایان مهدی پیشوائی ویعقوب جعفری، درباره این مطلب به گفتگو بپردازیم:

جریان فکری معتزله به مدت سی سال (در عهد مأمون، معتصم و واثق) مورد توجّه خلفای عباسی بود. در سال 232هجری متوکّل به خلافت رسید و اهل حدیث بر امور مسلط شدند و به آزار و اذیت معتزله و مخالفان خود پرداختند

مکتب اعتزال، که غالبا تداعی گر عقل گرایی در جهان اسلام است، از همان آغاز مطالعات اسلام شناسی، هم توجه غربیان را به خود جلب کرد و هم مسلمانان را به یافتن و تصحیح آثار معتزلی واداشت