مناجات-شعبانیه

مناجات شعبانیه منسوب به حضرت امیر مؤمنان علی علیه‌السلام است و در روایات آمده که همه ائمه طاهرین نیز آن را می‌خوانده‌اند

ماه شعبان به فرموده پیامبر اسلام، ماه ایشان است و در این ماه، فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد(صلوات الله علیهم اجمعین) جایگاه ویژه ای دارد؛ از این رو در این ماه به خواندن مناجات شعبانیه یا صلوات شعبانیه توصیه شده است

دعا توجه و خضوع آگاهانه به حق تعالی است که ممکن است به معنای عامش بدون تلفظ و لفظ هم انجام شود یعنی حق تعالی را عین تمامی کمالات بی نهایت دانسته و کمالات هر موجودی را از او دیده و به او نسبت دهد؛ زیرا آیاتی که می گوید: «برای خدا اسمای حسنایی است، پس خدا را با آن ها بخوانید

در اسلام، برخی زمان ها بر اوقات دیگر، فضیلت و برتری دارد. این فضیلت، گاه به دلیل حادثه مهمی است که در آن زمان رخ داده است

مراسم مناجات شعبانیه از سه شنبه به مدت سه شب در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار می شود.

نکته ای که از بیانات نورانی امیر مؤمنان(سلام الله علیه) در نهج البلاغه استفاده می شود آن است که جان ما به جای دیگر وابسته است، ما آن را وادارش نکنیم که به سَمت دیگر توجه کند، او به جای دیگر وابسته است از همان جایی که آمده

انسان بر خلاف همه موجودات جهان آفرینش، دو بُعدی است: نخست بُعد حیوانی او که از این جهت یعنی از جهت تغذیه، زیست، تناسل، تکثیر نوع و

در هر فقره از فقرات این مناجات شریفه، عطیه ای یا عطایائی از خداوند بخشنده، مسألت گردیده که هر یک بدیع و در مطلوبیت کامل و ممتاز است

دعا که در روایات مأثوره از رسول اللّه و عترت اطهار علیهم السّلام به عنوان «مخّ العباده» تعبیر شده، حقیقت آن، خواسته و مسألت فطرت است که در مرحله اندیشه منعکس می گردد و زبان، ترجمان آن موج و حاجت برخاسته از ضمیر است و چنانچه مطالب خواسته شده در دعا غیر از این باشد، یعنی از فطرت نجوشیده و زبان و ضمیر با یکدیگر هماهنگ نباشند چنان دعایی دع ...

پی جویی در موارد استعمال لفظ «ولایت» روشن می کند که معنای اصلی و موضوع له حقیقی آن قرب و نزدیکی است، و بدیهی است که وضع الفاظ برای تفهیم مقاصد در معیشت اجتماعی یک وسیله ضروری است، چه انسان موجودی است که بالفطره ناگزیر از زندگی اجتماعی و تعاونی است و چنین معیشتی، نیازمند به اظهار آنچه در ضمیر دارد می باشد، و از این روی خدای قاضی الحاجات ...