مواد-اعتیادآور

بررسی‌های جهانی درباره میزان مصرف مواد مخدر و سلامت نشان می‌دهد که مخدر‌های هروئین، کراک کوکائین، نیکوتین، متادون، مت‌آمفتأمین (شیشه)، الکل، آمفتأمین و بنزودیازپین نسبت به سایر مخدر‌هایی که تاکنون تولید شده‌اند اعتیادآورترند.

در ایران بارزترین سابقه مصرف مواد به حشاشین به سرکردگی حسن صباح باز می‌گردد که برای تهیج و القاء افکار خود به پیروانش از حشیش استفاده می‌کردند.

مرحله اول در درمان اعتیاد به مواد مخدر سم زدائی بوده که پس از آن مراحل درمان غیر داروئی و بازتوانی بیماران جهت پیشگیری از عود آغاز می گردد.

علائم مسمومیت با مقادیر زیاد این مواد شامل کندشدن تنفس، کبودى پوست و بالاخره اغما است. در نهایت مرگ معمولاً به علت قطع تنفس رخ مى‌دهد.

ترس از افشای هویت افراد معتاد و از همه مهم‌تر پدیده انکار اعتیاد باعث می‌‌شود که افراد بیمار به مراکز درمان سوءمصرف مواد مراجعه نکنند.