مودت

پیامبر گرامی اسلام (ص) زحمتهای زیادی را برای هدایت بشریت متحمل شده است، خداوند متعال در یکی از آیات قرآن مجید اجر این تلاش ها را مودت مردم نسبت به نزدیکان ایشان قرار داده است، منظور از مودت در این آیه چیست؟ و نزدیکان پیامبر که مردم باید آنان را دوست داشته باشند چه کسانی هستند در این مقاله به این دو سؤال پرداخته شده است.

در شماره سابق، بخش نخست این نوشتار تقدیم شد و در آن به بررسی آیه 96 سوره مریم و سپس آیه 23 سوره شوری پرداختیم. در این شماره روایاتی را که در تفسیر آیه دوم آمده است از نظر می گذرانیم و به تحلیل سخنان مفسران شیعه و سنی در این زمینه می پردازیم.

بررسی کامل سخنانی که رسول مکرم اسلام(ص) به مناسبتهای مختلف در باره صدیقه کبرا علیها السلام فرموده است فرصتی ویژه می طلبد که این مقام را گنجایش آن نیست. ما در این مبحث به منظور تبرک به کلام نورانی نبوی به چند مورد اشاره می کنیم.

جمله «قل لا اسالکم علیه اجرا الا المودة فی القربی » ، که به آیه مودت موسوم است از آیاتی است که بر فضیلت اهل بیت پیامبر علیهم السلام و موقعیت ویژه آنان دلالت دارد