میثم-تمار

عشقت آخر، بدنم را به سرِ دار کشید

چون یار وفادار علی (ع) میثم تمار

این بود بیانیه ناهنرمندی که گفت، ولی نه همه حقیقت را. بیانیه‌ای که با چاشنی جیغ و کف و هوار حاضرین در سالن به اتمام رسید.

فرزند یحیی و از سرزمین «نهروان» که منطقه‌ای میان عراق و ایران است. بعضی او را ایرانی و از مردمان فارس دانسته‌اند»

میثم تمار که به گفته فرزندانش، اصل او از آبادی‏های نهروان است و میان اعراب به عنوان یک نفر عجم شناخته می‏شد، بدون شک ایرانی و به احتمال ضعیف، از نژاد آریا و اهل فارس و خراسان و به احتمال قوی، از نژاد کُرد است

آن روز، تمام فریادها خفه شده بود و هیچ کس را یارای نفس کشیدن نبود.

22 ذیحجه، سالروز شهادت مظلومانه سردار شهید اسلام، مدافع حریم ولایت و امامت، یار باوفای امیرمؤمنان، سردار سربدار، جناب میثم تمّار است؛ همو که در مقابل بیدادگری ظالمان زمانه خود، پرچم بیدارگری برداشت و با زبان گویای خود، ظلم و فتنه و فساد را افشا کرد و در دفاع از حریم اهل بیت عصمت و طهارت، جان بر کف نهاد و تا پای چوبه دار رفت و با لب های خون آلود خو ...

درخت، با همه تنومندی اش زیر شعاع آفتاب، مقابل عزم بلند او، کوچک و حقیر است.

مکتب امام علی(ع) انسان ساز و تربیت کننده بود. آن کس که استعداد رشد و کمال داشت، در پرتو شخصیت والای امیرالمؤمنین(ع) جان می گرفت و زنده می شد و راه تعالی و شکوفایی معنوی را پیش می گرفت و به «معراج انسانیت » می رسید