وقف

یکی از آرزوهای پیامبران و مصلحان اجتماعی، در طی تاریخ، رسیدن به یکپارچگی، انسجام و اتحاد جوامع بشری بوده است

انسان برای کسب رضای خدا و رسیدن به کمال و جانشینی خداوند در روی زمین باید طبق تعالیم خداوند هرچه بیشتر از جان و مال خویش در راه او بگذرد همین اعتقاد او را به ایثار و از خودگذشتگی و احساس جاوادنگی سوق می دهد(1).

وقف در لغت به معنای ایستادن یا به حالت ایستاده ماندن و آرام گرفتن است[1]. و در اصطلاح فقهی، عقدی است که ثمرۀ آن حبس کردن اصل، و رها کردن منفعت آن است.[2]

وقف در لغت به معنای ایستادن یا به حالت ایستاده ماندن و آرام گرفتن است[1]. و در اصطلاح فقهی، عقدی است که ثمرۀ آن حبس کردن اصل، و رها کردن منفعت آن است.[2]

وقف در اصطلاح فقهی به معنی «تحبیس الاصل و اطلاق المنفعة» است؛ یعنی اصل مال و ریشه آن را ثابت نگهداشتن و منفعت آن را رها نمودن تا دیگران از آن بهره مند شوند (مکی العاملی، ج 3: 163)

از حدود یک قرن پیش که انقلاب صنعتی به وقوع پیوست و جهان اندکی بیش از یک میلیارد جمعیت داشت، مردم جهان در این اندیشه بودند که با پیشرفت سریع صنعتی و رسیدن به پایان قرن بیستم دوران طلایی زندگی و رفاه و آسایش فراوان در انتظار آنهاست

نقش پویای وقف در حفظ محیط زیست (3)

آب در صفحه اندیشه ایرانیان همچون گوهر و کیمیایی است که از زمان‌های دور تا امروز پیرامون آن رازها، افسانه‌ها و الهه‌هایی شکل گرفته و گستره فرهنگ عامه را از معنا و رازهایی مقدس لبریز کرده است.