پارکینسون

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که تغییرات کوچک در دستخط افراد می‌تواند اولین علامت ابتلا به بیماری پارکینسون باشد.

در بین بیش از 490 هزار نفر در بیوبانک انگلستان که تا 15 سال تحت نظر بودند، به نظر می‌رسد که تنهایی احتمال تشخیص پارکینسون را تا 37 درصد افزایش می‌دهد.

پارکینسون، یک بیماری سلسله اعصاب است که در آن سلول‌های عصبی مغز از بین می‌روند.

سازمان بهداشت عمومی انگلیس عوارض عمده بیماری پارکینسون را لقوه (لرزش بی اختیار اندام‌ها)، کند شدن حرکات و انقباض عضلات توصیف کرده است.

محققان جزئیات بیشتری را در مورد مکانیسم‌های ارتباط ایریزین با کاهش سطح بتا آمیلوئید کشف کردند. برای مثال، آنان اینتگرین‌های(پروتئین‌های سطح سلولی) آلفا و بتا 5 را به‌عنوان گیرنده‌ای شناسایی کردند

جراح مغز و اعصاب : قبل از دهه 60 درمان پارکینسون جراحی بود، خوشبختانه با ورود داروهای نوین درمان‌های دارویی شکل تازه‌ای به خود گرفت، ضمن اینکه جراحی‌ها معمولاً مشکلاتی مثل اختلال در تکلم را به دنبال داشتند.

یک متخصص مغز و اعصاب: مسمومیت با حشره‌کش‌ها و یا سموم دفع آفات نباتی می‌تواند از نظر محیطی فرد را مبتلا کند و یا مسمومیت با برخی از فلزات سنگین، الکل اتیلیک، منوکسیدکربن نیز احتمال ابتلاء به پارکینسون را افزایش می‌دهد.

یک مرد مبتلا به بیماری پارکینسون پیشرفته توانسته به کمک یک ایمپلنت مخصوص که عصب های درون نخاع را تحریک می کند، بار دیگر بدون مشکل راه برود.

تای‌چی ممکن است علائم و عوارض بیماری پارکینسون را برای چندین سال مهار کند.

زوال عقل گروهی از علائم مرتبط با زوال مغز به ویژه آلزایمر را توصیف می‌کند که ممکن است دلیل تفاوت در علائم اولیه هر بیماری باشد.