پرونده-ویژه-اکران‌های-روز-سینمای-ایران

«نبات» یک فیلم اولی به کارگردانی پگاه ارضی است که در سال 96 ساخته شده و حالا پس از چندسال توقیف، که از تماشای فیلم اصلا نمی‌توان فهمید دلیلش چه بوده است، به اکران درآمده

شهاب حسینی که بعد از «فروشنده» و «برادرم خسرو» مدتی از سینما دور بود، اینک با «نبات» به پرده نقره‌ای بازگشته است و متأسفانه، حضور شهاب حسینی، تنها نکته برجسته این فیلم است که آن‌هم برای نجات فیلم به‌هیچ‌وجه کافی نیست

حسین مهکام که بیشتر به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس در سینمای ایران شناخته می‌شود، در دومین اثرش در مقام کارگردان،«آندرانیک»، تمام مشخصات سینمای تجربی و مستقل را به تصویر درمی‌آورد. مهکام، با جسارت، باورهای بنیادین دینی را در مقابل مفاهیم انسانی قرار می‌دهد و با دستمایه قرار دادن حوادث تاریخی، شخصیت‌ها و به طبع آن، بیننده را به چالش می‌کشد.

«چهار انگشت» هم یک فیلم کمدی بی‌خاصیت دیگر است، شبیه به اکثر کمدی‌هایی که در سال‌های اخیر رنگ پرده را به خود دیده‌اند. فیلمی محصول یک سری اصول و فرمول مشخص و کلیشه‌ای برای دستیابی به آمار فروشی قابل‌توجه که هر ملاک و معیار دیگری را براندازی می‌کند. این وسوسه خوب فروختن، شده بلای جان سینمای بی‌بضاعت ایران.

همچنین بخوانید:بررسی فیلم «یه‌وا»: اینجا حافظه ها بی تبسم است

آناهید آباد، بااینکه با «یه‌وا» برای اولین بار فیلم‌سازی را تجربه می‌کند، اما در سینمای ایران چهره‌ای شناخته‌شده است

مسیر فیلم‌سازی منوچهر هادی در سینمای ایران در نوع خودش جالب‌توجه و کمی افسانه‌ای است. او در ابتدا مسئول تدارکات فیلم‌ها بود و بعد به‌واسطه نزدیکی با بهروز افخمی و چند کارگردان دیگر خودش را بالا کشید

بگذارید از سعید سهیلی شروع کنیم. کارگردانی که کارش را با ساخت فیلم‌هایی در حوزه دفاع مقدس و در دهه هفتاد آغاز کرد

«هت‌تریک» یک از درخشان‌ترین فیلم‌های جشنواره جهانی فیلم فجر بود و با کسب جایزه بهترین فیلم‌نامه برای رامتین لوافی و بهترین بازیگر زن برای ماهور الوند، حالا در بدترین زمان اکران، درست بعد از جشنواره فیلم فجر و قبل از اکران نوروزی روی پرده رفته است

«هت‌تریک» فیلمی به کارگردانی رامین لوافی است. کارگردانی که اولین فیلمش یعنی «آرام باش و تا هفت بشمار» را حوالی شش سال  پیش ساخت