چاقو

وقتی سوار خودروی راننده جوان (تبعه کشور همسایه) بودم با پیشنهاد غیراخلاقی او، قصد داشتم از خودرو پیاده شوم که درگیری بین ما رخ داد و من که مقاومت می‌کردم چاقویی را از کیفم بیرون آوردم و ضربه‌ای به قفسه سینه اش زدم.

من اتهام را قبول دارم، ولی به عمد همسرم را نکشتم. متهم گفت: ما با هم درگیر شدیم و من از شدت عصبانیت اصلا متوجه نشدم چه اتفاقی افتاده است.

با برادرم که درگیر شدم، روح سرگردان به سراغم آمد و از من خواست تا کاری انجام دهم. من نمی‌توانستم دستورات آن‌ها را انجام ندهم برای همین طبق خواسته آن‌ها برادرم را با چاقو زدم.

ساتیار دست‌بردار نبود و مقابل در خانه‌مان داد و فریاد راه انداخته بود. چون دیروقت بود، به خاطر همسایه‌ها و از ترس آبرویم، بار دیگر مقابل در رفتم. من برای ترساندن او کارد آشپزخانه را هم همراهم برداشتم. او همچنان مقابل در فحاشی می‌کرد. سعی کردم او را آرام کنم، اما نشد.

این درگیری وحشتناک که شیشه‌های شکسته نوشابه نیز به طرز هولناکی در آن خودنمایی می‌کرد، به زد و خورد با چاقو کشید که در نهایت «علی-ف» از ناحیه پهلوی چپ هدف اصابت ضربه چاقو قرار گرفت.

پدر «امین» نیز احساس خوبی نداشت و از پسرش خواست یکی از بستگان نزدیک شان را به خانه او بفرستد چرا که معتقد بود «امین» حال مناسبی ندارد و بهتر نشده است.

این درگیری حتی به حضور گشت انتظامی نیز در محل کشیده شده است، اما همسر و برادر شوهر آن زن که در منزل اجاره‌ای حضور داشتند مدعی شده اند که موضوع یک مشکل خانوادگی است و خودشان آن را حل خواهند کرد.

ما هیچ مشکلی با رامین نداشته و قصد قتل هم نداشتیم. مهران به ما گفته بود می‌خواهد طلبش را بگیرد و از ما خواست رامین را به آنجا بکشانیم و اگر او نتوانست از عهده رامین بربیاید، ما هم کمک کنیم و رامین را بزنیم.

سینا مدام به من چپ نگاه می‌کرد و با این کارش من را عصبی کرد. وقتی سراغش رفتم و گفتم تو چه کسی هستی که به من چپ نگاه می‌کنی، فریاد زد و درگیری درست کرد و من را زد.

پدر و مادر مقتول در جایگاه ایستادند و رضایت خود را نسبت به پسرشان مطرح کردند، اما همسر مقتول که به عنوان قیم دو دختر کوچک وی در دادگاه حاضر شده بود برای برادرزنش درخواست قصاص کرد.