سال‌های زیادی از پیگیری پروژه گردشگری در آشوراده می‌گذرد. عده‌ای به‌نام توسعه صنعت گردشگری در صدد ایجاد ساخت تفرجگاه و هتل در تنها جزیره دریای خزر هستند.
به گزارش به نقل از صبح نو ،افرادی که به‌جز منافع مالی چیزی از این پروژه نمی‌خواهند. متاسفانه پس از سال‌ها طرح گردشگری آشوراده به‌دست کسی افتاد که در آنجا جز صدای شغال چیزی نشنید و جز تمشک و انار ترش چیزی ندید. «صبح نو» روند این پروژه نابودگر را بررسی می‌کند.
اواسط اردیبهشت امسال بالاخره طرح گردشگری میانکاله تصویب شد. از زمان ریاست خانم معصومه ابتکار بر سازمان حفاظت محیط‌زیست توافقی انجام شد که بر اساس نتایج مطالعات منطقه میانکاله اقداماتی برای ساماندهی گردشگری در این منطقه صورت بگیرد. میانکاله به وسعت 68هزار هکتار با دو اکوسیستم آبی و خشکی، در شرق مازندران قرار دارد و مدیریت یکپارچه آن زیر نظر اداره کل حفاظت محیط‌زیست مازندران و اداره تابعه در شهرستان بهشهر است.
از میانکاله بیشتر بدانیم
اکوسیستم آبی این زیست‌کره به وسعت 45هزار هکتار شامل تالاب بین‌المللی می‌شود و اکوسیستم خشکی آن نیز به مساحت23.8 هزار هکتار شامل شبه‌جزیره میانکاله است که در بخشی از این وسعت قابل توجه، دو جزیره «اسمال‌سای» و «آشوراده» وجود دارند که نگین زیبایی بر طبیعت منحصربه‌فرد شبه‌جزیره میانکاله به‌شمار می‌آیند. وسعت جزیره اسمال‌سای 300هکتار و مساحت آشوراده از کانال خزینی تا جزیره آشوراده 630هکتار است.
از اواخر دولت اصلاحات و دوران ریاست معصومه ابتکار بر سازمان محیط‌زیست زمزمه‌هایی مبنی بر اجرای طرح گردشگری در منطقه آشوراده به گوش رسید. تا جایی که حدود 280هکتار از این اراضی با قیمتی بسیار پایین به یکی از شرکت‌های خصوصی واگذار شد.
اگرچه بعدها در دولت دهم پس از تلاش‌های فراوان این مجوز لغو شد اما دوباره با روی کار آمدن معصومه ابتکار در دولت یازدهم برای بار دوم این واگذاری اراضی و طرح گردشگری این منطقه قوت گرفت تا جایی که حدود دو ماه پیش استاندار استان گلستان رسماً اعلام کرد مجوز توسعه صنعت گردشگری جزیره آشوراده با ضوابط زیست‌محیطی صادر شد.
از جان آشوراده چه می‌خواهند؟
میانکاله و به‌طور خاص آشوراده منطقه‌ای حفاظت شده است و ذخیره‌گاه زیست‌کره به‌شمار می‌آید. از آستارا تا بندر امیرآباد، سواحل دریای خزر به دلایل مختلف تغییر کاربری داده شده است و در‌حال‌حاضر هیچگونه زیستگاه طبیعی در دریای خزر وجود ندارد که محل امنی برای حفظ تنوع زیستی باشد.
در میانکاله ماهیانه خاویار و فوک خزری و پرندگان بی‌شماری زندگی می‌کنند. آشوراده تنها قسمتی از دریای خزر است که به‌صورت شبه‌جزیره است و همه این عوامل باعث می‌شود ما به آنجا به‌عنوان یک میراث طبیعی نگاه کنیم. دکتر حسین آخانی، فعال محیط‌زیست و عضو هیأت‌علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار «صبح‌نو» درباره آشوراده می‌گوید: «نباید اجازه داد که این مناطق برای منافع کوتاه‌مدت دچار تغییر بشود.»
هتل‌سازی به چه قیمتی؟
دو دسته گردشگر در ایران تردد می‌کنند. دسته نخست عمدتاً گردشگران داخلی هستند که معمولاً محیط‌های دستکاری شده را می‌پسندند مانند بخش‌هایی از شهرهای شمالی، کیش و قشم و دسته دیگر گردشگرانی هستند که از خارج از کشور به ایران می‌آیند.
این دسته از گردشگران عمدتاً مناطق بکر را ترحیح می‌دهند. اگر ما هدفمان توسعه گردشگری با هدف جذب توریست‌های خارجی است، باید به این نکته دقت کنیم که اصولاً در دنیا این طبیعت‌گردی با تخریب طبیعت و محیط‌زیست هیچگونه سنخیتی ندارد.
آخانی می‌گوید: «ما در هرکجا سرمایه‌گذاری کنیم ایجاد ردپای اکولوژیکی را به‌دنبال دارد و هنگامی که ردپای اکولوژیکی در منطقه‌ای ایجاد شود؛ تخریب در همان محل یا در محل دیگری صورت می‌گیرد و تا هنگامی که سازه ایجاد شود این تخریب ادامه خواهد داشت و بعد از ساخت آن نیز رفت و آمدهای فراوان به تخریب آن دامن می‌زنند. به همین دلیل نه تنها ما بلکه دنیا با گسترش این پدیده مخالف است و هیچ‌کسی در دنیا این را تشویق و توصیه نمی‌کند.»
منافع مالی حرف اول را می‌زند
این استاد دانشگاه می‌گوید: «آنچه در آشوراده اتفاق می‌افتد همان فرایند فاسدی است که در کشور ما به‌نام زمین‌خواری معروف است. این فرایند ابتدا با هدف گسترش و توسعه ورود می‌کند و شکل ظاهری زیبایی دارد و متاسفانه عده‌ای از مدیران داخلی در این سیستم فاسد، چنین پروژه‌هایی را همراهی می‌کنند.
ولی به مرور زمان مزایا و زیبایی‌های این فرایند از بین می‌رود و منافع کسانی که در پشت پرده این اقدام را هدایت می‌کنند عملی و مشخص می‌شود.» آخانی ادامه داد: «نمونه‌های آن را ما در جنگل‌های شمال مشاهده کردیم که چگونه با تغییر کاربری آن‌ها را از بین بردند. آشوراده هم از این پروسه مستثنا نیست. کسانی که علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در آنجا بودند نگاه کاملاً ضدطبیعی دارند و صرفاً منافع مالی خود را در نظر می‌گیرند. این کار از اساس غلط است و افرادی که به‌دنبال اجرایی کردن این طرح بوده‌اند خیانت بزرگی به ملت می‌کنند.
استان گلستان به‌عنوان یکی از زیباترین استان‌های کشور شناخته می‌شود که جاذبه‌های گردشگری بسیار زیادی دارد ولی متاسفانه توسط مدیران خوبی اداره نمی‌شود. عمده مدیران این استان به منابع طبیعی طمع کرده‌اند. جنگل‌های بسیار زیادی را غارت کردند و منشأ سیلاب‌های زیادی شدند. ایجاد جاده در وسط پارک ملی گلستان، سد‌سازی‌های گسترده و استخرهای پرور‌ش میگو در تالاب گمیشان، همه و همه خیانت به این سرزمین‌هاست و اشغال آشوراده هم از این امر مستثنا نخواهد بود که امیدواریم جلوی این اقدام گرفته شود.»
مردم بومی به کسبوکار مشغول‌اند
آخانی گفت: «حدود 20 سال از طرح احداث اقامتگاه در این منطقه می‌گذرد ولی در‌حال‌حاضر به هیچ وجه قابل اجرا نیست. با توجه به حساسیت‌های اقلیمی در منطقه میانکاله هرگونه طرحی به ضرر این منطقه خواهد بود. برخی ادعا می‌کنند این طرح برای گسترش کسبوکار در این منطقه است، اما باید بگویم مردم محلی سال‌هاست توریست‌ها را با قایق به آنجا می‌برند و درآمد حاصل از این هم مستقیماً به جیب مردم بومی می‌رود اما هر اقدامی بیش از این محیط‌زیست را تهدید می‌کند زیرا گردشگر نباید جز ردپایش اثری از خود در این مناطق باقی بگذارد.»
آخرین اقدام دوست‌داران محیط‌زیست
آقای مرتضی شریفی، دبیرکل سازمان ستاد مردمی نجات آشوراده اعلام کرد: اقدامات اولیه و دادخواهی‌های لازم برای پیشگیری از این تخلف در دادستانی کل کشور انجام شده است. کسانی که به‌دنبال سودجویی در آشوراده و دیگر منابع ارزشمند سرزمین مظلوم‌مان هستند، فراموش نکنند که در این بیشه هنوز شیری هست. قاضی حسینی مدعی‌العموم استان به‌طور رسمی و رسانه‌ای اعلام کرده‌اند: «هیچگونه ساخت‌وسازی در منطقه میانکاله مجاز نیست در صورت اقدام ضمن برخورد قانونی دستور تخریب صادر می‌کنیم.»
