دکتر جان گاتمن، روانشناس مشهور آمریکایی و متخصص حوزه خانواده، بیش از 40سال است که در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج فعالیت میکند، 40کتاب در زمینه مسائل ازدواج و خانواده نگاشته و در این زمینهها 190مقاله علمی هم نوشته است. چند کتاب مشهور وی عبارتند از؛ «7 اصل موفقیت در ازدواج»، «چرا زندگیهای مشترک موفق هستند یا به شکست منتهی میشوند» و «افزایش هوش هیجانی کودکان». او چهره شناختهشدهای در رسانههای آمریکاست. او بهتازگی در یک نظرسنجی از روانشناسان بالینی آمریکا بهعنوان یکی از 10 درمانگر تأثیرگذار در 25سال گذشته انتخاب شد.

اما شهرت بینالمللی او به دلیل کاری است که توانسته در طول 16 سال با بررسی زندگیهای زناشویی؛ هم زندگیهایی که به شکست منتهی نمیشوند و هم زندگیهایی که به شکست منتهی میشوند، انجام دهد. او این زندگیها را به قصد کشف دلایل موفقیت برخی ازدواجها و شکست برخی ازدواجهای دیگر مورد مطالعه قرار داد.
بعد از مطالعه زندگیهای مشترک زناشویی، گاتمن توانست پیشبینی کند که کدامیک از زوجها سرانجام زندگیشان به طلاق منتهی میشود و کدامیک با هم باقی خواهند ماند. او توانست این پیشبینی را بر اساس روشهایی که زوجها با هم بحث میکنند، بعد از گوشدادن بحثشان با هم برای 5دقیقه با 94 درصد دقت انجام دهد. دقت بالای این پیشبینیها به این دلیل بود که او کشف کرد که کدامیک از رفتارها به شکست در زندگی زناشویی منجر میشود. او برای این پیشبینی 6نشانه را بهطور دقیق تعیین کرد که نشان میدهند همسران به احتمال زیاد با شکست روبهرو میشوند.
مهمانی دعوتم نمیکنند!
اظهارات و نوشتههای گاتمن مبنی بر پیشبینی طلاق در بین همسران با دقت 94درصد موجب شگفتی و تردید بسیاری از مردم آمریکا شده است. به همین دلیل یکی از سؤالاتی که همواره از گاتمن پرسیده میشود، در مورد صحت و سقم این توانایی است. در زیر بخشی از مصاحبه مطبوعاتی او با رسانههای آمریکایی در سال2005 که مربوط به همین موضوع است، ارائه میکنیم.
آیا شما واقعاً قادرید با 94درصد دقت پیشبینی کنید که آیا یک زوج طلاق میگیرند یا نه؟
- اظهارات من درمورد 94درصد دقت در پیشبینی طلاق موجب مغشوششدن ذهن بسیاری از خوانندگان و مراجعان شده است. افرادی که صحبتهای مرا شنیدهاند، این درصد را تعجبآور و غیرقابل باور میدانند. من همیشه به همسرم (دکتر جولی گاتمن) گفتهام که شاید یکی از دلایلی که مرا کمتر به میهمانیهای مختلف دعوت میکنند، همین موضوع باشد.
آنچه من قادرم در پاسخ به این سؤال بگویم، این است که در تحقیقی که در سال 1992 روی گروهی از همسران که برخی از آنها در حال طلاق گرفتن بودند انجام دادهام، با ۹۳.۶ درصد دقت تشخیص دادم که کدامیک از آنها طلاق خواهند گرفت.
میشود درباره تحقیقی که ازآن حرف میزنید برایمان بگویید؟
بعد از این تحقیق، برای کامل کردن بررسی پیشبینیکنندههای طلاق تحقیقات دیگری انجام دادم. این تحقیقات روی سه گروه انجام شدند:
1) همسرانی که طلاق گرفته بودند.
2) همسرانی که با هم بودند و زندگی شادی داشتند.
3) همسرانی که با هم بودند و از زندگیشان رضایت نداشتند.
این تحقیقات به من کمک کرد تا الگوهای رفتاری خاصی را در همسران تشخیص دهم که بعدها به آن عنوان نعمتها و بلاها در روابط همسران دادهام.
شش تحقیق از بین 7تحقیقی که روی این سه گروه انجام دادم، از نوع پیشبینیکننده بود. هر کدام از این تحقیقات با فرضیهای در مورد عوامل منجر به طلاق شروع میشد. بر اساس این عوامل، توانستم پیشبینی کنم که کدامیک از همسران طلاق میگیرد، سپس این گروه از همسران را برای یک مدت مشخص زمانی پیگیری کردم. در نهایت، نتایج را در مورد دقت این پیشبینیها بررسی کردم. همچنین، مدام الگوهای نظری دیگری که هر یک به صورتی جداگانه احتمال طلاق در میان همسران را پیشبینی میکردند و نتایج این تحلیلها را گزارش میدادند، بررسی کردم. این یک پیشبینی درست و واقعی است. قبل از این 6تحقیق پیشبینیکننده، یک تحلیل ابتدایی نیز در سال 1980 انجام داده بودم که به من کمک کرد تا عواملی را در پیشبینی طلاق موثر هستند، مشخص کنم.
حالا این پیشبینی شما، چه دردی را دوا میکند؟
هرچند، خبر نتایج این 6تحقیق به صورتی گسترده در رسانهها منتشر شد اما اعتقاد دارم که مهمتر از پیشبینی طلاق این است که متوجه شویم چه رفتارهای خاصی خطر طلاق را افزایش میدهند. میزان بسیار بالای دقت پیشبینی نشان میدهد که من و همسرم نوع تعاملات یا الگوهای رفتاری که میتواند یک زوج را داوطلب طلاق کند، درست تشخیص دادهایم و این به ما کمک میکند که متوجه شویم چگونه میتوانیم به بهترین نحو مانع طلاق شویم.