به گزارش "ورزش سه"، آرش برهانی در گفتوگوی حضوری با برنامه نود با بیان اینکه 9 سال در استقلال بودم و اتفاقات خوب و بد زیادی دیدم، اظهار کرد: امشب به برنامه نود آمدم تا انتظارات و ناراحتیها را بگویم و حق هواداران است تا این موضوعات را بدانند؛ البته الان شرایط استقلال حساس است و دوست ندارم حواشی درست شود و جو متشنج باشد که به همین دلیل برخی مسائل را نمیگویم؛ اهل بگم بگم هم نیستم و هر حرفی را کامل میزنم یا نمیزنم.
وی درباره آمار گلهای خود ابراز کرد: 220 بازی انجام دادم که فقط 60 مسابقه را بهعنوان مهاجم نوک به میدان رفتم ولی در سایر مسابقات وینگرهای راست یا چپ بودم که به همین دلیل آمار گلهایم شاید کمی پایین باشد؛ به همین دلیل دوست دارم با وینگرها مقایسه شوم.
مهاجم سابق استقلال با اشاره به اینکه فصل 87 مهاجم نوک بودم که 35 یا 36 گل زدم، گفت: در لیگهای هفتم و هشتم مهاجم نوک بودم و یک فصل بعد فقط 6-5 مسابقه در این پست به میدان رفتم؛ در لیگ سیزدهم به بعد نیز یک گل میزدم و در دیدار بعد هم به زمین میرفتم اما یک نیمه که گل نمیزدم، سریع تعویض میشدم و 5 مسابقه به نیمکت میرفتم که این شرایط را سه سال تحمل کردم؛ الان بازیکنانی هستند یک بازی بیرون می نشینند تیم را بهم میریزند یا خودشان شرایطشان تغییر میکند.
برهانی درخصوص حضورش در فوتبال اظهار کرد: در پاس جوان بودم و تازه به لیگ برتر آمدم؛ جواد نکونام در آن مقطع خیلی به من کمک کردم؛ مهاجمان زیادی مثل خداداد عزیزی، رسول خطیبی، بیاتینیا، بهرام اسماعیلی و .... داشتیم که در سطح تیم ملی قرار داشتند؛ من هم به این تیم اضافه شدم و با انگیزههای آقای همایون شاهرخی امید به بازی داشتم.
وی پیرامون لژیونر شدنش به لیگ امارات و بازگشت به ایران عنوان کرد: لیگ امارات را خیلی دست کم گرفته بودم چون وقتی با تیمهای این کشور بازی میکردیم، گلزنی داشتم؛ به همین دلیل نتوانستم موفقیتم را در لیگ این کشور ادامه دهم.
مهاجم سابق تیم ملی یادآور شد: اهل تمرین اختصاصی و جداگانه کار کردن نبودم و وقت نداشتم؛ سعی میکردم برای تیمم مثمر ثمر باشم ولی بعضی مواقع کار با وزنه انجام نمیدادم.
برهانی اضافه کرد: در بازیها تمام توانم را برای موفقیت تیمم میگذاشتم؛ من نفر اول کارهای هجومی تیمم بودم؛ الان تیمهای بالای جدولی موقعیتهای زیادی از دست میدهند ولی من در اواخر زمان بازی خود شاید از 10-9 موقعیت یک گل میزدم و برخی مواقع در 10 دقیقه سه گل به ثمر میرساندم.
او با بیان اینکه دنیزلی مربی بسیار خوبی برای من بود، اظهار کرد: تمام مربیانم را دوست دارم و به من خدمت کردند اما دنیزلی میدانست من بازیکن روحی هستم، جواد نکونام چه خصوصیاتی دارد و ... ؛ طوری برخورد داشت که هیچکس از دست او ناراحت نمیشد؛ دنیزلی ماهی یکی، دو بار بازیکنان را به خانه خود دعوت میکرد تا صحبت کنیم؛ در کل دنیزیلی خیلی برای بازیکن وقت میگذاشت.
دومین گلزن برتر تاریخ لیگ برتر ابراز کرد: یادم میآید در استقلال یک موقعیت خراب کردم ولی سه بازی بعد از آن در لیست نبودم و چهار مسابقه کاملا روی نیمکت قرار داشتم و حتی یک دقیقه به زمین نرفتم؛ اگر گل میزدم دقیقه 70-60 تعویض میشدم و اگر نمیزدم در پایان نیمه بیرون میرفتم و این شرایط را تحمل کردم؛ با تمام مربیانی که در استقلال کار کردم، راحت بودم و سعیم این بود با کسی مشکل نداشته باشم.
برهانی در حمایت از مهاجمانی مثل طارمی که موقعیتسازی میکنند، گفت: 70 درصد کارهای تهاجمی پرسپولیس روی دوش مهدی طارمی است؛ نمیشود که موقعیت ساختن طارمی را نادیده گرفت؛ آیا موقعیت درست کردن در فوتبال خوب یا بد است؟؛ در ایران طوری برخورد میشود که این مسئله مهم نیست؛ مطمئنم الان مهدی طارمی فشار زیادی تحمل میکند ولی بدانید در پرسپولیس یا استقلال ، 17-16 گل زدن هنر است.
مهاجم سابق استقلال اضافه کرد: الان خیلی از مهاجمان در 300-200 بازی فقط 50-40 گل میزنند اما این دلیل نمیشود مثمر ثمر نباشند و شاید نوع بازیشان شکل دیگری بوده است؛ من همیشه سعی کردم با عملکردم نشان دهم گلزن هستم.
برهانی یادآور شد: اگر با علی دایی، وحید هاشمیان، مهدی مهدویکیا، علیرضا نیکبخت و ... هم دوره نبودم، مطمئنا الان بالای 100 بازی ملی داشتم اما باز هم برای من موجب افتخار است در جام جهانی و جام ملتهای آسیا بازی کردم.
او درباره اینکه گفته میشد برخی بازیکنان در تیم ناصر حجازی کمکاری میکردند، گفت: در کل شاید این مسائل را در فوتبال بگویند اما به شخصه اصلا چنین چیزی را قبول ندارم؛ مخصوصا بازیکن تیم استقلال نمیتواند به خاطر فلان مربی شرافت خود را بفروشد و اصلا در استقلال چنین چیزی را ندیدم.
مهاجم سابق تیم ملی درباره عملکرد ایران در جام جهانی 2006 عنوان کرد: انتظارها در جام جهانی 2006 از تیم ملی بالا بود که استرس را به بازیکنان داد؛ تیم ما میتوانست در آن رقابتها نتایج عجیب و غریبی بگیرد تا تیم دوم بالا برویم ولی آن تیم حیف شد و البته بازیکنان زیادی آسیب دیدند.
برهانی پیرامون همبازی بودن با علی دایی عنوان کرد: علی دایی همیشه، حتی در تمرینات دوست داشت برنده باشد؛ یکی از استثناییترین و بهترین کسانی که از نزدیک دیدم که آنقدر اراده و پشتکار داشته باشد، علی دایی است؛ واقعا حق او است چنین جایگاهی داشته باشد.