به گزارش ورزش سه ،آنها از 32 بازیشان در لیگ 27تا را بردهاند اما بهندرت هیجانانگیز بودند. تیمهای زیاد دیگری در ایتالیا هستند که تماشایشان لذتبخش است مثل آتالانتا یا ناپولی. همانطور که امین یونس بازیکن پارتنوپی چند روز پیش گفت: «فوتبال یوونتوس زیبا نیست اما موثر است» و دلیل اصلی آن کریستیانو رونالدو است و شاهدش تساوی آمستردام. یووه در هلند ضعیف بازی کرد، بهسختی میتوانست حفظ توپ کند، تنها 39درصد مالک توپ بود و تنها یک ضربه در چارچوب داشت؛ با این وجود به لطف رونالدو مساوی کرد.
در حقیقت این پرتغالی تنها دلیل ماندن بیانکونری در این رقابتها است بهخاطر آن هتتریک فوقالعادهای که در مرحله قبل مقابل اتلتیکومادرید کرد و باخت 2 بر صفر اسپانیا جبران شد.
در آن بازی، برنامه یوونتوس ساده اما موثر و کاربردی بود؛ سانتر توپ برای رونالدو. این نقشه جواب داد و او دوبار با ضربات سر در آن بازگشت رویایی در تورین گل زد و یکبار هم در آمستردام. از قدرت هوایی رونالدو مهمتر اینکه هیچ بازیکن دیگری در مرحله حذفی لیگ قهرمانان این فصل نتوانسته برای بانوی پیر گل بزند.
با توجه به این وابستگی به رونالدو که با میل به گرفتن نتایج مثبت از بازیهای ضعیف همراه شده، چندان غریب نیست که یوونتوس را رئالمادرید جدید بدانیم بعد از آنکه فوقستاره پرتغالی بارها سفیدها را به قهرمانی اروپا رساند با آنکه معمولا نمایشی ضعیف و ناامیدکننده ارائه میکردند.
البته او حامیان قدرتمندی داشت مثل سرخیو راموس، رافائل واران، لوکا مودریچ و تونی کروس، اما گلها هستند که نتایج را رقم میزنند و این باعث میشد رونالدو ستاره نمایش باشد.
او تنها در مراحل حذفی لیگ قهرمانان 50 گل برای رئالمادرید زد و برای همین است که رئال حالا در لیگ قهرمانان نیست و تیم بعدیاش، یوونتوس در مسیر رسیدن به نیمهنهایی است.
اما اینکه رونالدو میتواند دوباره قهرمانی اروپا را بهدست آورد، جای بحث دارد. آریگو ساکی از جمله کسانی است که میگوید آلگری بیش از حد محافظهکار و نتیجهگرا است که بتواند در اروپا قهرمان شود. خود آلگری اعتراف کرد بازی تیمش در نیمه دوم دیدار در زمین اتلتیکومادرید زشت بوده و این شاید بر تحلیل ساکی صحه بگذارد اما با داشتن رونالدو عملیات نجات شروع شد؛ کاری که او بارها و بارها در رئالمادرید کرده بود مثل هتتریک برابر ولفسبورگ در سال 2016.
در عین حال همانطور که در ایتالیا و اروپای این فصل دیدهایم، یوونتوس تیم جذابی نیست که بهدنبال ارائه بازی زیبا و گلزنی باشد و برد 4 بر یک چند هفته قبل مقابل اودینزه تنها موردی بود که در این فصل بیش از سه گل زدند.
بهنظر میرسد یوونتوس به شرایطی عادت کرده که جدا شدن از آن برایش بسیار سخت شده. شاید زیباترین بازی یوونتوس در دوران مربیگری آلگری پیروزی 3 بر یک فصل قبل مقابل رئالمادرید در سانتیاگو برنابئو بود که بعد از باخت 3 بر صفر خانگی در بازی رفت هیچ چارهای جز حمله نداشتند.
مهدی بنعطیه، مدافع مراکشی یوونتوس قبل از خروجش از این تیم در ماه ژانویه گفت: «آلگری عملکرد خوبی در ایتالیا و لیگ قهرمانان داشته. درباره کسی حرف میزنیم که فوتبال را میفهمد اما نمیدانم آیا انتخاب درستی برای قهرمانی اروپا هست یا نه.»
البته با رونالدو هر چیزی امکان دارد. او تقریبا گلزنی را ضمانت میکند و این برای هر تیمی در هر موقعیتی تعیینکننده و کارگشا است.
رئال همیشه بهترین تیم اروپا نبوده -حتی بهترین تیم اسپانیا هم نبوده- اما در پنج سال گذشته چهاربار قهرمان اروپا شده است. قطعا آنها خوششانس بودند مثل اشتباهات وحشتناک دروازهبانهایی همچون لوریس کاریوس و اسون اولرایش، ضمن اینکه در زمانهای حساس تصمیمات داوری به نفعشان بود مثل اخراج آرتورو ویدال در بازی دو سال قبل یا پنالتی بحثبرانگیز مقابل یوونتوس در دیدار پارسال، اما تیمهای قهرمان به شانس نیاز دارند.
بارسلونا اگر در دیدار نیمهنهایی مقابل چلسی مجموعهای از تصمیمات جنجالی داوری به نفعش نبود هرگز قهرمان سال 2009 اروپا نمیشد. البته بارسلونا نسل منحصربهفردی از بازیکنان را داشت که با هدایت پپ گواردیولا دوران بینظیری را بهوجود آوردند. زینالدین زیدان هرگز چنین چیزی در اختیار نداشت اما تیم قابل احترامی ایجاد کرده بود، شما هرچه بخواهید میتوانید درباره سرخیو راموس و بقیه بگویید اما آنها برنده بودند.
این همان چیزی است که ناکام همیشگی لیگ قهرمانان، یوونتوس، بعد از آنکه در پنج فینال لیگ قهرمانان شکست خورده آن را میخواهد. بنابراین هواداران یووه به بازی تیمشان اهمیتی نمیدهند چون از نظر آنها نبردن قهرمانی اروپا بهمدت 23 سال خیلی بدتر از زشت فوتبال بازی کردن است و اگر بتوانند قهرمان شوند، به شیوه آن کاری ندارند. جامپیرو بونیپرتی، اسطوره یوونتوس اظهارنظر مشهوری درباره فرهنگ باشگاه دارد: «پیروزی و قهرمانی اهمیت ندارد، در واقع تنها چیزی است که به حساب میآید.»
سایت گل/ ایران ورزشی