بدون شک می‌توان سال 2019 را مهم‌ترین و بزرگ‌ترین سال در تاریخ 26 ساله هنرهای رزمی ترکیبی و به طور ویژه یو اف سی دانست. نه تنها در یک سال گذشته مخاطبان بسیاری توجه خود را معطوف دنیای مبارزات ترکیبی درون قفس کرده‌اند بلکه کمپانی یو اف سی بالاخره توانست خود را به عنوان یک نیروی قابل توجه در دنیای ورزش تثبیت کند. دلیل امر را براحتی می‌توان درک کرد، به خصوص زمانی که سطح استعداد و گستردگی و تنوع شخصیت‌های حاضر در هر مسابقه یو اف سی را مشاهده می‌کنید. در سالیان گذشته رزمی کاران مستعد بسیاری وارد قفس یو اف سی شده اند اما تنها عده معدودی توانسته اند جایگاهی ثابت در صدر این رشته داشته باشند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با بهترین مبارزان هنرهای رزمی ترکیبی در یک دهه اخیر آشنا کنیم.
10- ژوزه آلدو
خب اگر شما با دیدن نام مبارزی که در یو اف سی 194 تنها در عرض 13 ثانیه توسط کانر مک گرگور ناک اوت شده توانسته در فهرست بهترین مبارزان یک دهه اخیر قرار بگیرد بهتر است به چند سال قبل بازگردید. پیش از آن شکست تحقیرآمیز به دست مک قدرتمند در سال 2015، ژوزه آلدو به مدت 6 سال قهرمان پر وزن دبلیو ای سی/یو اف سی بود. شروع شهرت آلدو کمی پیش از آغاز دهه 2010 شروع شد، زمانی که وی مبارزانی مانند اوریجاه فیبر، کنی فلورین، چاد مندس، فرانکی ادگار و ریکاردو لاماس را در طی سال‌های فراموش‌نشدنی خود از پیش رو برداشت.
برای مدت زمان طولانی به نظر می‌رسید که آلدو هیچگاه تاج پادشاهی پروزن را از دست نداده و حتی پس از نبرد معروفش با مک گرگور نیز وی یکی از محبوب‌ترین مبارزان دنیای هنرهای رزمی ترکیبی بود. ادگار نیمه دوم دهه 2010 را بسیار پرفراز و نشیب طی کرد که باعث شد در جایگاهی پایین در این رده‌بندی قرار گیرد اما نیمه اول 2010 برای او دوره‌ای بسیار موفق بوده که باعث شد نام وی در میان بهترین مبارزان یک دهه اخیر جای گیرد.
9- نیت دیاز
اگر بخواهید در میان یکی از محبوب‌ترین مبارزان در میان طرفداران دنیای یو اف سی یا ستاره‌های جذاب یا سرگرم کننده‌ای که در یک دهه اخیر در این عرصه ظاهر شده‌اند صحبت کنید، نام نیت دیاز باید یکی از اولین اسم‌هایی باشد که بر زبانتان جاری می‌شود. چه زمانی که در حال به زبان آوردن جملات و عباراتی توهین‌آمیز در مورد رقیب پیش رو باشد و چه خرد کردن رقیب در درون قفس با ضربات سهمگین مخصوص خود، طرفداران همواره علاقه خاصی به برادر کوچکتر دیاز و هر آنچه که وی به عنوان یک مبارز از خود نشان داده دارند، یک مبارز سرسخت که هر کسی در مقابلش قرار می‌گرفت با او شاخ به شاخ می‌شد. یک دهه اخیر برای دیاز با چند پیروزی قابل توجه و پیاپی خوب آغاز شد اما این شتاب مداوم در ادامه با چند باخت پیاپی به دانگ هیون کیم و روری مک دونالد که هر دو با تصمیم نهایی داوران بود متوقف شد.
در سال‌های بعد وی فراز و فرودهای متعدد دیگری را تجربه کرد اما توانست دونالد سرونه و تاکانوری گومی را پیش از پیروزی بزرگ و تاریخی‌اش در مقابل مایکل جانسون در اواخر سال 2015 از سر راه بردارد. بعد از آن نمایش خیره کننده، دیاز در یو اف سی 1967 در مقابل یکی از ستارگان بااستعداد و قدرتمند این عرصه یعنی کانر مک گرگور قرار گرفت که این مبارزه نیز در کمال ناباوری با برد دیاز و ناک اوت کردن مک گرگور با تکنیک خفه کردن به پایان رسید. این پیروزی باعث شد که دیاز به سطحی بالاتر از دنیای یو اف سی پرتاب شود و علیرغم اینکه بعد از باخت به مک گرگور در بازی تکراری سه سال غیب شده بود اما همچنان یکی از بهترین مبارزان دنیای یو اف سی در یک دهه اخیر بوده و در سال 2019 نیز در مقابل خورخه مسویدال قدرتمند ظاهر شد.
8- مکس هالووی
اگر بعد از شنیدن پادکست اخیر جو روگان همراه با مکس هالووی به دنبال شکست غیرمنتظره‌اش از الکساندر وولکانوفسکی در یو اف سی 245 در دسته پر وزن لذت برده باشید، بدون شک با حس مثبت و دوست داشتنی این مبارز اهل هاوایی به عنوان یک انسان بااحساس آشنا هستید. اما نگذارید این صدا وا حساس شما را گول بزند. به محض اینکه وارد قفس مبارزه شود با روی دیگر هالووی مواجه خواهید شد که باعث شد وی برای مدتی قهرمان بدون شکست پر وزن بوده و در تمام طول دهه 2010 از بهترین و موفق‌ترین مبارزن هنرهای رزمی ترکیبی باشد.
پیش از دست یافتن به کمربند قهرمانی، هالووی پیروزی‌های به یاد ماندنی بر کاب سوانسون، جرمی استفنز و ریکاردو لاماس کسب کرد پیش از آنکه در اواخر سال 2016 برای کمربند قهرمانی موقتی آنتونی پتیس را از سر راه بردارد. این دوران قهرمانی با دو بار پیروزی بر خوزه آلدو، برایان اورتگا و فرانکی ادگار همراه بود، پیش از آنکه در انتهای سال 2019 اولین شکست خود پس از 6 سال را تجربه کند. آینده برای هالووی بسیار روشن به نظر می‌رسد و در سن 28 سالگی او هنوز فرصت زیادی دارد تا ه رزومه قابل توجه خود در دنیای یو اف سی را بهبود بخشد.
7- دانیل کورمیر
برای دومین بار در این فهرست، با کمال میل می‌خواهیم تاثیر یکی از دوست‌داشتنی‌ترین چهره‌های دنیای یو اف سی در یک دهه اخیر بر این ورزش را ارج نهیم. اما این بار از عملکرد باورنکردنی دانیل کورمیر در درون قفس باید بگوییم و نه رفتار و هنرنمایی او در خارج از رینگ که باعث شده وی یکی از بهترین‌های دهه باشد. دانیل کورمیر برای اولین بار در سال 2013 وارد دنیای یو اف سی شد و خیلی سریع با پیروزی‌هایی بزرگ در سنگین وزن در برابر فرانک میر و روی نلسون و بدنبال آن پیروزی در سنگین وزن سبک در مقابل پاتریک کامینز و دن هندرسون توانست نامی در دنیای یو اف سی برای خود دست و پا کند.
دو نتیجه آخر باعث شد که کورمیر برای بدست آوردن کمربند قهرمانی سنگین وزن سبک وارد رقابت شده و بعد از اینکه نام وی به عنوان رقیب بعدی جان جونز برای کسب کمربند قهرمانی اعلام شد یکی از رقابت‌های تاریخی یو اف سی بین این دو شکل گرفت. باختن به جونز اولین دست‌انداز کورمیر در صعود به قله یو اف سی بود اما خیلی زود و پس از بردهایی قابل توجه در برابر آنتونی جانسون، الکساندر گوستافسون و اندرسون سیلوا بار دیگر اعتبار خود را بازیافت. اما کورمیر بار دیگر به جونز باخت (اگر چه به خاطر تست دوپینگ ندادن جونز نتیجه این مسابقه قابل قبول نبود)، پیش از آنکه بار دیگر به دسته سنگین وزن رفته و با شکست استیپ میوکیچ توانست همزمان کمربند قهرمانی در دو دسته را در اختیار داشته باشد.
6- آماندا نونز
آیا آماندا نونز بهترین مبارز زنی است که تاکنون در قفس یو اف سی مبارزه کرده است؟ زنان بسیاری در این عرصه مهاجمان و ضربه‌زن‌های قهاری بوده‌اند در حالی که برخی دیگر در زمینه کنترل بازی و تکنیک‌های کشتی در کلاس بالایی قرار داشته‌اند. اما اگر به تکنیک‌ها و موارد متعدد ناک اوت‌های نونز در درون قفس نگاه کنید، خیلی زود آشکار می‌شود که «شیر ماده» از زمان اولین مسابقه خود در سال 2013 در دنیای یو اف سی چه ماشین کشتار هولناکی بوده است. علیرغم باخت به کت زینگانو در اوایل دوران حضورش در این عرصه، نونز در تمامی 12 مسابقه خود پس از آن باخت با ناک اوت، تسلیم حریف و یا تصمیم داوران برنده مبارزه بوده است.
نونز به نقطه‌ای از اعتماد به نفس در تمامی جنبه‌های مسابقه دست یافته که اکنون اوست که به طور کامل رویه و سبک مبارزه را به حریفان خود دیکته می‌کند. اگر بخواهد مبارزه‌ای به سبک کشتی داشته باشد حریف باید برای کوبیده شدن به دیواره‌های قفس آماده باشد. کمتر رزمی کار زنی توانسته در دو وزن مانند نونز موفق و مسلط باشد. با پیروزی‌هایی بر روندا روزی، کریس سایبرگ، والنتینا شوچنکو، میشا تیت و هالی هولم که در رزومه او دیده می‌شوند، آیا مبارز زن دیگری را می‌شناسید که در دهه 2010 به این میزان از اعتبار دست یافته باشد؟
بیشتر بخوانید: خشن ترین و خونین ترین ورزش های رزمی مدرن؛ از «کشتی کچ» تا «موی تای»
