دکتر علی اصغر پیوندی
شنوایی در کودکان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است کودک کم شنوا دچار کاهش رشد مغزی و مشکل در تکلم و متعاقب آن عدم برقراری روابط مناسب اجتماعی می‌شود. این کودکان نیاز به مراقبت‌های ویژه و خاص دارند و برای تحصیل علم و رشد فکری آنها باید به دقت بررسی شود.
انسداد مجرای گوش
سرومن (جرم)، جسم خارجی، یا تورم پوست مجراست که در اطفال بیشتر مربوط به جسم خارجی می‌شود. در صورتی که پرده گوش و گوش میانی سالم باشد، با رفع انسداد شنوایی به حالت اول بر می‌گردد.
کاهش شنوایی حسی- عصبی در اطفال
این بیماری نادرتر از نوع انتقالی است و به دوران حاملگی، وضعیت زایمان و بیماری‌های دوران نوزادی ارتباط دارد. معمولا دو طرفه است و تشخیص زودهنگام بیماری از نظر مشکلات گفتاری حائز اهمیت بسیاری است. علل کاهش شنوایی حسی- عصبی در اطفال عبارتند از:
1- کری ارثی به تنهایی یا همراه با ناهنجاری دیگر 2- کری مادرزادی 3- کری ناشی از ضربه (صدمات هنگام تولد) 4- عفونت‌ها 5- کم کاری غده تیروئید
کری ارثی به تنهایی
در این نوع کری، نقص در تکامل حلزون شنوایی ثانویه به علت اختلال وراثتی رخ می‌دهد.
ابتلای سایر اعضای خانواده رکن مهم تشخیص است و انجام مشاوره ژنتیک پیش از ازدواج در شرایطی که هر دو مبتلا به ناشنوایی ارثی باشند، ضروری است (اکثر موارد کاهش شنوایی ارثی از نوع حسی - عصبی است. این گروه شامل انواع کری‌هایی هستند که به وسیله ژن غالب و گاهی ژن مغلوب منتقل می‌شوند.
کری ارثی همراه با ناهنجاری دیگر: ناهنجاری‌های همراه ممکن است ناهنجاری پوستی، چشمی، اسکلتی، گواتر و التهاب کلیه باشند.
کری مادرزادی: به علت صدمات وارده به جنین هنگام تولد یا بعضی بیماری‌ها و مسمومیت‌های دوران حاملگی عارض می‌شود. بیماری‌های مادر در سه تا چهار ماه اول حاملگی باعث اختلال شنوایی در جنین می‌گردد؛ زیرا بعد از این زمان است که حلزون گوش داخلی تکامل می‌یابد.
اگر در سه ماهه اول حاملگی مادر مبتلا به سرخجه شود، کودک وی به احتمال 5-10 درصد اختلال شنوایی جدی خواهد داشت؛ ولی اگر کودکی مبتلا به سندروم سرخجه باشد، در 70 درصد موارد اختلال شنوایی به علت آسیب عضو کرتی خواهد بود.
سیفلیس مادرزادی می‌تواند منجر به کاهش شنوایی حسی- عصبی یکطرفه یا دوطرفه شود. استفاده از داروهایی مانند کینین و استریتومایسین می‌تواند موجب آسیب گوش داخلی گردد. یکسان نبودن Rh خون مادر و جنین نیز از علل دیگر است (نوزاد Rh مثبت و مادر Rh منفی)
صدمات هنگام تولد: آنوکسی یا کم رسیدن اکسیژن به نوزاد هنگام تولد، باعث آسیب حلزون و کاهش شنوایی حسی عصبی در فرکانس‌های زیر می‌شود. صدمات مکانیکی هنگام تولد با فورسیس و غیره ممکن است باعث خونریزی داخل جمجمه یا شکستگی استخوان‌های جمجمه، به خصوص استخوان گیجگاهی شود و به حلزون یا عصب شنوایی آسیب برساند.
عفونت‌ها: شایع‌ترین علت کری شدید حسی -عصبی یکطرفه در اطفال، اوریون است. مننژیت باکتریال دومین علت شناخته شده کری حسی- عصبی در کودکان بوده و تجویز دگزامتازون در این بیماران به میزان زیادی کاهش شنوایی، مخملک نیز می‌تواند ضایعاتی در گوش درونی ایجاد کند.
کم کاری تیروئید: هیپوتیروئیدی مادرزادی باعث کری حسی- عصبی می‌شود که غالبا شدید است و حتی با معالجه قابل برگشت نیست.
در کم کاری تیروئید اکتسابی، کم شنوایی از نوع حسی - عصبی است، ولی شدت آن کمتر و قابل برگشت است. به نظر می‌رسد کم کاری تیروئید باعث تغییراتی در عضو کرتی حلزون گوش و در نهایت ناشنوایی می‌شود...
برای خواندن بخش دوم- بررسی کاهش شنوایی در اطفال- اینجا کلیک کنید.