حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمدرضا احمدی بروجردی، نوه آیتالله العظمی بروجردی به مناسبت پنجاه و پنجمین سال ارتحال این مرجع بزرگ عالم تشیع در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، ضمن اشاره به سیره آیتالله بروجردی در برخورد با خانواده و اطرافیان، تصریح کرد: ایشان بسیار علاقهمند به بحث، درس و تحصیل بودند به همین دلیل والد ما را در حالی که سن چندانی هم نداشت برای تحصیل به نجف فرستادند که البته ایشان در سنین جوانی وفات کردند، ولی دختری از ایشان نیز به تحصیل علوم دینی پرداخت که آقای بروجردی او را مجتهده میدانست و به خاطر علم ایشان، او را تکریم میکرد.
بخش نخست این گفتوگو را اینجا بخوانید!
وی ادامه داد: آیتالله بروجردی با مطالعه رفع خستگی میکرد و هر وقت از امور روزانه خسته میشد، به مطالعه میپرداخت و نشاط دوبارهای مییافت.
نوه آیتاللهالعظمی بروجردی به دقت وافر ایشان در هزینهکرد سهم امام اشاره و بیان کرد: ایشان به هیچ وجه از سهم امام در زندگیشان استفاده نمیکردند و زندگی خانوادگی او دائرمدار وجوهات شرعی نبود و از املاک کشاورزی که در بروجرد داشتند زندگی و حتی هزینه قند و چای دفتر خود را تامین میکردند، ولی برای هزینههای بیرونی از وجوهات استفاده میکردند و شهریه میپرداختند و خدمات عمرانی و ... داشتند.
وی افزود: پدر ما روحانی بود و از حاج آقا شهریه دریافت میکرد. ایشان برای خرید کتاب مبلغی حدود 60 تومان مقروض شده بود و نزد آقا رفتند تا کمکی علاوه بر شهریه بگیرند اما ایشان شدیدا مخالفت کرد و فرمود از شهریهات بپرداز و حتی وقتی پدرم آیتالله محسنی ملایری را واسطه کردند باز هم جواب نه شنیدند و آقا فرموده بودند من جوابی برای خدا ندارم.
مدرس حوزه علمیه ادامه داد: ایشان حتی در امر وجوهات به ادب ظاهری هم توجه داشتند و از دریافت پولهای پاره با این مبنا که وجوهات متعلق به امام زمان(عج) است، خودداری میکرد.
عدم استفاده از وجوهات در زندگی شخصی
شاگرد آیتلله العظمی وحید خراسانی و جوادی آملی افزود: ایشان در وجوهات نسبت به خانواده خود بسیار سختگیر اما نسبت به طلاب بسیار سهلگیر بود و با گشاده دستی به آنان وجوهات پرداخت میکرد.
نوه آیتالله بروجردی اضافه کرد: از فرزندان مرحوم شیخ عبدالکریم حائری نقل شده است که وقتی ایشان وفات کرد فرزندانش در خانه حتی پول برای آنکه نانی بخرند نداشت و باقی نگذاشته بود و مرحوم بروجردی برای اینکه خانواده ایشان دستشان پیش دیگران دراز نشود مبلغ اندکی را برای این کار کنار گذاشته بودند.
وی اظهار کرد: ایشان به شدت به زی طلبگی پایبند بود و اگر غذای غیرمعمول برای او درست میکردند که طلاب نمیتوانستند آن غذا را تهیه کنند، امساک میکرد و نمیخورد و ناراحت میشد که یکبار هم این اتفاق افتاد و وقتی کباب برای ایشان درست کردند، نخوردند و فرمودند طلاب این غذا را ندارند و تا این حد مراقب بود.
اهتمام به تحصیل
احمدی بروجردی با تاکید مجدد بر اهتمام آقا به تحصیل و تدریس گفت: ایشان به شدت به طلاب درسخوان علاقه داشت و وجوهات بیشتری به آنان پرداخت میکرد.