«اگر ما آموزش و پرورش فعالی داشته باشیم
[1]
؛ اما در کار تربیت با معنای اسلامی آن که برای ما مهم است، توفیقی به دست نیاوریم، ناکام و ناموفق مانده ایم.» ایشان هم چنین در دیدار با اعضای معاونت آموزش وزارت آموزش و پرورش در سه شهریور 1382 فرموده اند:
«یک وقت است که می خواهیم مجموعه ای از اطلاعات و معلومات و معارف را به تدریج در ذهن کودکان و نوجوانان و جوانان وارد کنیم، این خوب است؛ لیکن کافی نیست. ما باید اهدافی را که در مورد یک شخصیت ایرانی مطلوب به ذهنمان می رسد، در نظر بگیریم و کاری کنیم که در تعلیم، این اهداف تحقق پیدا بکند. فرض کنید ما می خواهیم ایرانی نسل بعد، یک انسان دین باور و متدین و متشّرع باشد، این باید در کتاب های درسی رعایت شود. اگر می خواهیم اهل علم و تولید فکر باشد این باید در کتاب های درسی دیده شود. این ها باید در عمل مشاهده شود. هیجان ها و جریان های جاری را که غالباً انگیزه سیاسی دارند، ندیده بگیرید و سعی کنید این ها را ]در تألیف کتب درسی[ دخالت ندهید. ملال آور بودن کتب درسی موجب شده است که علاقه مندان، به کتاب های غیردرسی روی آورند؛ اما این کتاب ها دچار مشکلات اساسی و غیرقابل اغماض هستند».
[1]
.پایگاه حوزه مجله دیدار آشنا شماره 58، کندوکاوی در کتاب های آموزشی، علمی و روان شناسی.
