در بارگاه پادشاه روشنایی!

شاه‌ چراغ آرامگاهی در شیراز است که بنا بر اعتقاد شیعیان، احمد بن موسی کاظم (ع)، پسر امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع)، در آن به خاک سپرده شده‌‌است. او در راه پیوستن به برادر خود به سوی خراسان به دست افراد مأمون، خلیفه‌ی عباسی در شهر شیراز به شهادت رسید.

این آرامگاه در شمال خیابان احمدی در شهر شیراز قرار دارد و به سبک معماری آذری بنا شده است. درون حرم را با به کار بردن آیینه‌های ریز و رنگین، به سبکی هنرمندانه، آیینه‌کاری کرده و انواع خط‌های زیبای فارسی و عربی، تزئین کننده‌ی نمای اطراف آینه‌ها و کاشی‌ها است.

بنای حرم، مشتمل بر ایوانی در جلو و حرمی گسترده در پشت ایوان است که در چهار جانب حرم، چهار شاه‌نشین قرار گرفته و مسجدی نیز در پشت حرم (سمت غرب) ساخته شده ‌است. ضریح ایشان در شاه‌نشین زیر گنبد قرار دارد و از نقره ساخته شده‌ است.

حیاط شاه چراغ دارای دو درب اصلی ورودی است که در قسمت جنوب و شمال حرم، از زیر دو سردر بزرگ کاشی کاری شده گذشته و وارد حیاط وسیع حرم می‌شویم. در میان حیاط، حوض بزرگ فواره‌داری ساخته شده و در اطراف حوض درختکاری شده ‌است. حرم شاهچراغ در سمت غرب حیاط و حرم سید میر محمد ـ برادر شاه چراغ ـ در سمت شمال شرقی حیاط قرار دارد.

غیر از دو درب اصلی، دو درب فرعی دیگر نیز وجود دارد که یکی به بازار حاجی و دیگر به مسجد جامع عتیق می‌رود، از ضلع شمال حیاط نیز درگاهی وارد بازار شاه چراغ می‌شود.

در دور تا دور حیاط، اتاق‌هایی دو طبقه وجود دارد که در پیشانی و جرزهای جلو آنها کاشی کاری شده ‌است. ستون‌های آهنی ایوان حرم به وسیله‌ی چوب‌های نفیس پوشش داده شده و در سقف مسطح آن نیز چوب منبت‌کاری شده به کار رفته‌ است. امکانات وسیعی مثل پاسگاه انتظامی، دفتر پست و مخابرات، کتابخانه و موزه در این حیاط وسیع برای رفاه مردم ایجاد شده ‌است.

نویسنده‌ی خارجی این مطلب که خود را با نام ام ام کی (MMK) معرفی کرده به طور اتفاقی، دیداری از آرامگاه شاه چراغ در شیراز داشته و به قدری شیفته و مفتون جذبه و هیبت این زیارتگاه شده که زبان به تحسین و تمجید آن، از لحاظ ویژگی‌های معماری و گردشگری گشوده است. اما این آرامگاه را با مسجد اشتباه گرفته و گمان کرده که به مسجد پا گذاشته است و به همین دلیل عنوان مطلب خود را "مسجدی که ممکن است از بیرون معمولی به نظر برسد اما همین که واردش شوید دهانتان از حیرت باز می‌ماند!" گذاشته است.

وی قبل از ارائه‌ی گزارش تصویری خود از شاه چراغ در مقدمه‌ای موجز و مختصر این زیارتگاه را چنین معرفی می‌کند:

«مسجدی (منظور آرامگاه شاه چراغ است) است که از بیرون خیلی عادی و معمولی به چشم می‌آید، اما محال است که پا به دورنش بگذاری و از شدت حیرت و شگفتی دهانت باز نماند!

شاه چراغ زیارتگاه و مسجدی در شهر شیراز واقع در ایران است. شاه چراغ را می‌شود "پادشاه روشنایی" ترجمه کرد و درک دلیل این نام خیلی ساده است چون وقتی که چشمت به میلیون‌ها آینه‌ی به کار رفته در این آرامگاه که از هر سمتی، نور به اطراف می‌پراکنند، بیفتد زبان به اقرار باز خواهید کرد که الحق و الانصاف که شاه چراغ است.

این زیارتگاه گذشته‌ای رازآلود دارد. قصه‌ای درباره‌اش بر سر زبان‌ها است که می‌گوید نهصد سال پس از میلاد مسیح مسافری از دور دست به این شهر عزیمت کرده بود. در نزدیکی محل دفن شاه چراغ متوجه می‌شود نوری در پیرامون مزارش در حال تابیدن است. این مزار هم‌اکنون یکی از زیارتگاه‌های مهم شیعیان ایران است. عمارت شاه چراغ در ابتدا به شکل خانه ساخته شد و به مرور زمان گسترش یافت و ابعاد بیشتر و پیچیده‌تری پیدا کرد. 

اگرچه بارگاه شاه چراغ بارها به دست عوامل انسانی و نیز طبیعی گاه و بی گاه صدمه و آسیب دیده اما باز مرمت شده و تا به امروز سر پا مانده است. شاه چراغ همچنان و همیشه مانند الماس می‌درخشد و هزاران  زائر و گردشگر را به بارگاه خود فرامی‌خواند.» 

 Credit: Source

  Credit: Source

  Credit: Source

Credit: Source

Credit: Source

 Credit: Source

 Credit: Source

Credit: Source

 Credit: Source