سال 95 خاطره تلخی برای ما به جای گذاشت. حادثه تلخ ساختمان پلاسکو. حادثهای که تا زمانیکه عمر داریم فراموشش نمیکنیم. اما شاید همین ماجرای تلخ باعث شد کمی بیشتر به فکر آتشنشان های شجاع و زحمتکش مان بیفتیم.
به همین خاطر قبل از چهارشنبه سوری امسال کمپینی برای استفاده نکردن از مواد محترقه در جهت حمایت از آتشنشانها به راه افتاد. با یکی از آتشنشانهای جوان کشورمان صحبت کردیم تا کمی از طبعات حادثه پلاسکو و چهارشنبه سوری 95 برایمان بگوید.
نمیتوانم بگویم در حادثه پلاسکو چه بر من گذشت!
خودتان را معرفی میکنید؟
سلام مجتبی نورعلیان هستم.27 ساله، لیسانس ارتباطات. و دانشجوی ارشد حقوق بینالملل. از سال 88 به استخدام سازمان آتشنشانی در آمدم.
چه چیزی باعث شد این شغل را انتخاب کنید؟
از سن 14ْ،15 سالگی علاقه به کارهای امدادی داشتم و در کل نجات دادن انسان ها را دوست دارم، همچنین هیجان قانونمند شده و عشقی که ب اینقبیل کارها داشتم باعث شد این شغل را انتخاب کنم.
خانوادهتان از انتخابتان راضی بودند؟
خانواده که هنوز هم بعد این همه سال دلشان راضی نیست مخصوصا پدرم. مادرم سالهای اول یک دلهره همیشگی داشت که الان هم دارد، ولی درجه حساسیتش کمتر شده، بالاخره مادر است و عاشق. من هم تا آنجایی که میتوانم و امکان داشته باشد مانع بالا رفتن این حساسیت میشوم.
خاطره خوبی هم از عملیاتهایی که رفتهاید دارید؟
خاطره خوب...؟ همه این کار خوبه! لحظه به لحظهاش. واقعاً میگم چون از روی عشق و علاقه میبینی که چقدر راحت میتوانی جان انسانها را نجات بدهی و لبخند را بهشان هدیه دهی.
و بدترین حسی که داشتید؟
بد ترین حس این کار، حس نبودن زیرساختهای درست است.
موقع حادثه پلاسکو کجا بودید؟ چه حالی داشتید؟
اجازه بدهید به این سوال جواب ندهم! این چیزی نیست که بتوانم در موردش راحت صحبت کنم!
از حادثه پلاسکو چه حس یا تجربهای برایتان باقی مانده است؟
از پلاسکو یک رنگ خاکستری، یک بغض عمیق و یک نفرت از چهارراه استانبول و مدیران شهری.
از سختیهای چهارشنبه سوری برایمان بگویید.
سختی چهارشنبه سوری آنجایی است که مردم نمیدانند چقدر راحت میشود شادی کرد. دنبال شادیهایی میروند که اصلا لذتبخش نیست. در روزهایی مثل چهارشنبه سوری چون حجم عملیات در یک محلاتی بالا میرود بیشتر انتظار میرودکه مردم کمک کنند، که اینطوری نیست متاسفانه.
امسال چطور؟ به خاطر کمپینها و تبلیغات برای آرامتر برگزار کردن چهارشنبه سوری، اوضاع بهتر نشد؟
نه! واقعیتش عده ای فکر میکنند با دو سه تا کمپین و هنرمند خیلی سریع میشود فرهنگسازی کرد. نمیدانند که فرهنگسازی برنامهریزی میخواهد. آن هم از نوع بلندمدت نه مقطعی!
فرهنگ و رفتار مردم با آتشنشانها از بعد از حادثه پلاسکو تغییری داشتهاست؟
مردم ما فراموشکارند در بیشتر زمینه ها. حادثه پلاسکو برای جامعه اندک آتشنشانها نقطه سیاه و واقعاً ناراحت کنندهای بود و هست. برخورد عامه مردم همیشه خوب بوده ولی برای فرهنگسازی باید برنامه داشت.
در آخر چیزی هست که بخواهید اضافه کنید؟
ما زنده ب آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
ممنون از وقتی که در اختیار ما قرار دادید.